24 Shade of my xiaolu 09 :: ประการที่เก้า ทูนหัวของบ่าว

24 Shade of my xiaolu 09

ผมหรี่ตาตอนเช้าๆเพราะปกติส้นตีนเมียต้องลอยมาแปะแก้มหรือไม่ก็ปลายตีน แต่แปลกครับที่วันนี้ไม่มีฝ่าตีนนางประทับใบหน้า แต่เป็นสารร่างอิจีนแดงนอนซบช่วงอกประสานายเอกฟิคที่ดี วันนี้แม่งอาเพศปะวะ... ผมหรี่ตามองอิเมียอย่างไม่ไว้วางใจมันเท่าไหร่ สุดท้ายก็เสี่ยงตีนมันสักครั้งด้วยการปลุกมันให้ตื่นสักหน่อย สงสัยไม่สบายจนไม่มีแรงไต่ไปซบไข่อะครับ

“เสี่ยวลู่..ตื่นได้แล้วนะครับ”

“...”

“เสี่ยวลู่ครับ”

“ฮื๊ม...”เสียงอิเมียครางรับเบาๆด้วยความรู้สึกแหม่งๆในใจ แม่งคงไม่สบายเลยใช้วิธีแดะแด๋ละมั้งครับ “เค้าตื่นแล้ว มอนิ่งน้า”

ก้มลงหอมแก้มผมก่อนจะเลื้อยตัวออกไปเข้าห้องน้ำปล่อยให้ผมนอนงงไปคนไข่แตกอยู่บนเตียง นี่เกิดเชี่ยไรกับอิจีนแดงครับ หิมะจะตกในแอฟริการึเปล่า หันมองเวลาก็พบว่าสายมากแล้ว มันคงไปทำงานไม่ทันแน่นอน นั่นไงครับพูดแล้วก็สายบริษัทโทรมาทันที ผมเลยรับสายแก้ต่างไปว่ามันไม่สบาย ขอลาหยุดหนึ่งวัน ก่อนจะเข้าไปอาบน้ำเมื่อเห็นมันออกไปที่ครัว สงสัยหาไรแดกแล้วด่าผมตามเคย

ชะฮึ้ย...

ผมมองด้ามแปรงสีฟันของผมที่ถูกบีบยาสีฟันให้เรียบร้อย แปรงสีฟันลายหนอนเหลืองไอดอลของผมมียาสีฟันตราดอกบัวคลี่ประดับอยู่ขนาดเท่าเมล็ดถั่วเหลืองตามมาตรฐานยาสีฟันผู้ใหญ่ ผมจับมาแปรงอย่างมึนงงๆ ก่อนจะจะได้ยินเสียงคล้ายเครื่องดูดฝุ่นทำงาน.... ทำเชี่ยไรของมันวะ แปลกแต่เช้า

“เสี่ยวลู่ทำไรอะครับ..”

เมื่อแต่งตัวออกมาจากห้องน้ำผมก็ต้องอึ้งแดกเมื่อพบว่าอิเมียกำลังทำความสะอาดบ้าน ที่ครัวมีกับข้าวเรียบร้อยจัดงานแบบอลังการงานสร้างดาวล้านดวง แสงสีตระการตาเหมือนจ้างนกน้อยอุไรพรมาครบชุดเต็มวง อิจีนแดงที่ใส่เชิ้ตจัวเดียวกับกางเกงขาสั้น มัดจุกเล็กๆเป็นหัวแอ๊ปเปิ้ลแทนทรงผมปกติ ที่มันไม่ปาดแมนดั่งทอมหงอนไก่(ทอมที่ใส่เจลเยอะๆจนผมชี้ตั้ง) ก็ปล่อยแสกกลางเซอร์พอๆกันกับผม-_- ขณะที่ยืนมึนเมามันก็พูดขึ้นพร้อมเอียงหน้าเล็กน้อย

“ตัวเองหิวรึยัง กินข้าวเลยป่ะ”

“เสี่ยวลู่...ไม่สบายรึเปล่าครับ”...ทำดีแบบนี้กูกลัว จะจ้างมือปืนมายิงกูมั๊ย

“เค้าก็ปกตินะ”

“งะ..งั้นกินข้าวกันเถอะครับ”

“ปะ เดี๋ยวเค้าล้างมือก่อนนะ”ถึงจะระแวงแต่แม่งฟิน แบบนี้ค่อยดูเป็นเมียหน่อยอะครับ มันรีบล้างมือคดข้าวใส่ถ้วยมาให้ กูนี่น้ำตาแทบไหล ปกติแม่งทำข้าวราดแกงใส่จานให้เหมือนทำอาหารหมา นี่วันอะไรสำคัญของมันปะวะครับเนี่ย ผมเอ่ยขอบคุณเมียบังเกิดเกล้าก่อนจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง ผมหน้าซีดลงโดยที่มันก็มองอย่างสงสัย

“ตัวเองเป็นอะไรเหรอ?”

“คือ...ตับ...”ผมเหล่มองไปที่ผัดตับสีหน้าจะร้อง กูว่าแล้วแม่งแกล้งกูอีกแล้วอิสาสสสส่กสหฟดส้สหกเสหก่สเ

“ตัวเองไม่กินตับเหรอ”ด่ามันในใจอยู่ดีๆก็งงสิครับ เพราะมันทำหน้าเหมือนช็อคมากชีวิตนี้ เหมือนเข้าห้องน้ำห้างแล้วพบว่าคนเข้าก่อนหน้าไม่ได้กดชักโครก ถึงจะโดนเสี่ยงตีนว่าแดกๆไปเถอะอย่าเรื่องมากแต่ผมคงต้องประกาศเจตนารมณ์อีกครั้งมั้งครับ

“ครับ..มันคาว เซฮุนไม่ชอบ”

“เค้าขอโทษ...”อ้าวชิบหาย...หน้าตาบาร์บี้ของอิเมียก้มลง น้ำตาหยดเบิ้มๆกลิ้งคลอตาโตๆของมันทำเอาผมอ้าปากค้าง อ้าวหอกอย่าร้องไห้ครับเมีย เบบิดอนคะร้ายแค่ผัวไม่กินตับเองครับ เอาไงดีวะ ผมตัดใจโกยอิตับผัดหัวหอมใส่จานแดกทอร์นาโดให้มันดูพร้อมกับพูดไปด้วยจนเกิดแสปลชเล็กน้อย

“เซฮุนกินแล้วครับ โหอร่อยฝุดอะ เสี่ยวลู่อย่าร้องไห้เลยนะครับ”

“..จริงนะ”

“จริงจิ๊งงงงTTvTT”

“ตัวเองกินได้เค้าก็ดีใจแล้ว” อยู่ๆมันก็ยิ้มออกมา หน้าไม่ย่นด้วย...นี่ผมฝันไปรึเปล่าครับ หรือยาแก้ปวดที่ให้มันแดกเมื่อคืนมีผลต่อระบบประสาทและสมอง ผมมองมันเป่าข้าวฟู่ๆ ฮือ..อย่ามาน่ารัก นี่กูวางแผนมีเมียน้อยอยู่..

เมื่อพากันแดกเรียบร้อยอิเมียก็ล้างถ้วยล้างชามของมันอยู่คนเดียวครับ ไม่เรียกให้ผมไปล้างหม้อเหมือนปกติ ผมว่าวันนี้โคตรจะแปลก เมื่อมันไม่เรียกผมก็เนียนมานั่งทำการบ้านจำแนกพันธุ์ปลาต่อ แต่อ้าวชิบหายอีกที ซองชีทผมหายไปไหนวะ... เชี่ยละนี่ผมต้องไปถามมันใช่มั๊ยครับ ระเบิดจะลงหัวมั๊ย นึกครั้งก่อนดิครับที่ผมทวงหาแฟ้มกับมัน แม่งลามไปรถได้เฉย แต่ยังไงการบ้านก็ต้องทำอะครับ... ผมเลยทำใจกล้ายื่นหน้าไปหามันที่ล้างหม้อล้างอ่างอยู่

“เสี่ยวลู่ครับ”

“...”

“เสี่ยวลู่”

“จ๋า?”มันหันมาทำตาแป๋วใส โอ้วเหยดวันนี้วันเมียน่ารักแห่งชาติรึไงหนอ ผมกลืนน้ำลายเล็กน้อย ความน่ารักอาจเป็นภาพลวงตาก็ได้ครับ สุดท้ายก็ถามมันเบาๆ

“เสี่ยวลู่เห็นซองชีทที่เซฮุนวางไว้ข้างทีวีเมื่อวันศุกร์มั๊ยครับ”

“...”

ทุกอย่างเงียบสงบเหมือนอากาศถูกดูดอีกครั้ง ผมเตรียมใจทันทีครับแม่งเฉ่งแน่นอน มันจ้องหน้าผมอยู่สักพักจนเริ่มนานจนผมหายเกร็ง และแล้วมันก็พูดประโยคที่ทำเอาผมไม่อยากเชื่อหู

“เค้าก็ไม่รู้เหมือนกัน เดี๋ยวเค้าหาให้นะ”

“...ครับ”

“ตัวเองไว้แถวทีวีเหรอ?”มันเช็ดมือแล้วเดินเตาะแตะไปแถวๆทีวี ทำไมเมียน่ารักครับตอบ..อ่าห์ น่าฟัด ขอพี่ทำการบ้านส่งครูก่อนนะครับจะทำการบ้านส่วนตัวเป็นรางวัล อะฮี่ย์

“ครับ แถวๆทีวีอะ”มันก้มๆเงยๆโดยที่ผมก็ยืนมองตูดมันสักพัก แล้วอิเมียก็หันมาพร้อมซองลายโดเรม่อนสีฟ้าอันคุ้นเคยของผมที่มันส่งให้

“อันนี้รึเปล่า เค้าเห็นมันตกลงไปในซอก”

“ใช่ครับ ขอบคุณนะ”ผมรับมาถือไว้ก่อนจะบอกมันตามปกติ “งั้นเดี่ยวถุงเท้ากับเกงในเสี่ยวลู่ก็แยกไว้นะครับ เดี๋ยวเซฮุนมาซัก ทำการบ้านก่อน”

“เดี๋ยวเค้าซักเอง ตัวเองทำการบ้านเหอะ”

“จริงดิ...”ผมพึมพำ นี่มันแปลกโคตรๆเลยนะครับ คิดได้ดังนั้นก็ยกมือไปอังหน้าผากมันดูว่าไข้แม่งขึ้นรึเปล่า ก็ไม่ ผมปล่อยให้มันมองผมตาแป๋วๆสักพักก่อนจะส่ายหน้ารัวๆให้อิคุณเมีย วันนี้ทำดี เรียกดีนิดนึง

“มีอะไรอีกรึเปล่า เค้าไปซักผ้านะ”

“จ้ะๆ..ซักเลยจ้ะที่รัก”

วันนี้มันมันอะไร..หรือเกิดมันสำนึกบุญคุณที่ผมดูแลตอนป่วย หรือฤทธิ์เอาผ้าเช็ดตีนแล้วย้อนไปเช็ดหน้าเมียมันถึงได้ประสาทกลับแบบนี้ ผมยิ้มแห้งๆแล้วถอยฉากออกมาที่ห้องก่อนจะคาทกไปหาห้องรวมทันที

ชุนชุนของเสี่ยวลู่♥ : มึง มึงมึง

จื่oLnๅ!nwZaa123 : เชี่ยไรครับ อาจารย์ถามหามึงด้วย กูเลยบอกมึงขี้แตกลำไส้ทะลุนอนอยู่บ้าน555+

ชุนชุนของเสี่ยวลู่♥ : เชี่ยเทาเลวว่ะ

ปร๊ค ย่ญม่ย่ญเกงนัยศ่งตร่ด : ว่าไงมิ แดกข้าวมึงพูดเรื่องอึเหรออิเขียวเสวย- -+

จื่oLnๅ!nwZaa123 : มึงก็อยู่กะกูอิปร๊คหยั่มมา ว่าไงติ๋ม  เมียด่ามาอีกไง๊ อย่าลืมพนันเรานะเว้ย

ชุนชุนของเสี่ยวลู่♥ : ไม่ว่ะ เมียกูแปลกๆ

ปร๊ค ย่ญม่ย่ญเกงนัยศ่งตร่ด : ห๊ะ? กูว่าพี่เค้าก็แปลกอยู่แล้วนะมิ

ชุนชุนของเสี่ยวลู่♥ : ไม่ๆ มันแปลกจริงๆว่ะ เย็นนี้พวกมึงมาห้องกูนะ

ปร๊ค ย่ญม่ย่ญเกงนัยศ่งตร่ด : ต้องซื้ออะไรไปบูชามิ...

ชุนชุนของเสี่ยวลู่♥ : ไม่ๆ มาตัวเปล่าเลยมึง จริงๆ

จื่oLnๅ!nwZaa123 : เออๆเดี๋ยวกูพาอิปร๊คไป เลี้ยงข้าวกูด้วย เคๆ

พอได้คุยกับพวกมันก็เหมือนสติผมอยู่กับเนื้อกับตัว ผมนั่งทำการบ้านอยากเร่งเวลาให้มันเย็นไวๆจะได้ให้พวกมันมาสักที โดยจู่ๆก็มีขนมกับน้ำใส่ถาดมาวางไว้ใกล้ๆ ผมหันไปก็เจออิเมียเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อยืดเกงขาสั้นกำลังเอียงคอมองผมอยู่

“หิวมั๊ย อยากกินอะไรเป็นพิเศษรึเปล่า?”

“เอ่อ..ไม่อะครับ...”บอกอยากแดกมึงนี่จะโดนตบมั๊ย..ยังกลัว

“ตัวเองเป็นอะไรไม่สบายเหรอ?”

“เอ่อ..คือเอาตรงๆนะ เสี่ยวลู่ไม่ต้องดีกับเซฮุนมากก็ได้”กูไม่ชินง่ะ “คือปกติเสี่ยวลู่จะชอบดุเซฮุนไง เป็นเหมือนเดิมก็ได้” นะ..ดีกว่าแกล้งดีแล้วจ้างคนมายิงกู กูยังไม่ลองเทิร์นโปรไล่จับปลาในกระชังเลย

“เค้าไม่ดุตัวเองหรอกน่า”มันเดินมากอดคอผมเอาไว้จนผมได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆของมัน “เมื่อยยมั๊ย เดี๋ยวเค้านวดให้”

“คือ..”ผมหันไปมองมันอย่างอึกอั่ก มันมองหน้าผมสักพักก่อนจะทำหน้าหงอยน่าสงสาร

“เค้าไม่กวนก็ได้...”

“อื้อหืออย่างเมื่อยเลยครับ นวดไหล่เลยครับ จัดมาเลยจัดมาหนักๆ”ผมรีบพูดทันที โดยที่มันก็ยิ้มให้..ยิ้มดีๆหน้าก็ไม่เหี่ยวนี่หว่า นี่ประสบการณ์ครั้งแรกในชีวิตเลยครับเมียนวดให้ น้ำลายจะไหลขอแชร์นะครับ...

หลังจากมันนวดไหล่ให้จนผมเคลิ้มเงกคาเก้าอี้ ผมก็ต้องรีบสะดุ้งตื่นเพราะกลัวอิเมียทำดีเพื่อยกเค้าของไปหมดห้อง..ก็ไม่มีอะไรนี่หว่า ทุกอย่างปกติ หันไปก็เจอปลายเท้าขาวๆในห้องนอน ผมเดินไปดูก็เจอคุณนายลู่หานกำลังนอนหลับอยู่ ท่านอนนี่แปลกนะครับ ปกติพาดขวางกลางที่นอน หรือไม่ก็กางแขนกางขาก่อกวนชาวบ้าน นี่นอนตะแคงคู้หลับปุ๋ย... พี่ฮุนกรุงโซล เป้าใหญ่ใจดีมีคุณธรรมน้ำตาจิไหล ทำไมคุณเมียเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้... นี่ต้องขอบคุณมั๊ย กราบกรานมั๊ย... ซึ่งในพระคุณเมียมากๆครัช

ผมนอนลงข้างๆแล้วกอดมันจากด้านหลัง จูบหลังคอมันสักพัก เหมือนมันจะตื่นแล้วครับ นางหันมายิ้มให้ทั้งๆที่ยังหลับตาเหมือนไม่อยากจะตื่น เป็นท่าขี้เกียจที่โคตรโมเอ้สัสๆ คุณนายพลิกตัวมากอดผมไว้แล้วเอาปลายนิ้วคลึงแผ่นหลังผมเบาๆ อื้อหือคือยั่วมากไรมาก มันลืมตามองหน้าผมก่อนจะพูดเบาๆ

“ตัวเองล๊อหล่อ”...ไม่ต้องชมมากรู้ตัว...

“เสี่ยวลู่ก็น่ารักครับ”

“งื้อ..จุ๊บ”นวลนางยื่นปากมาจูบผมนิดนึงแล้วก้มหน้าอายๆ ผมนี่อัพเลย ซู่ซ่าเลย เมียยั่วแบบขี่โย้หมี่ หรือนี่จะเป็นโอกาสให้ผมได้เป็นใหญ่ในแผ่นดินสักทีครับ ถึงจะระแวงอิไรท์มันไปหน่อยแต่ก็น่ะ ตักตวงให้คุ้ม ผมพลิกตัวคร่อมคุณนายลู่เอาไว้ โดยมันก็ร้องเบาๆแค่...

“อื้อ...”

โอ้โหยขึ้นเลยยยยยยย สู้เลย ไปกู ไปสู้ววววววววว

ปล้ำแม่งละครับทีนี้อย่าได้เกรงใจกัน เอวเอิวที่สาวฟั้บๆอย่าไปสนใจคนข้างห้อง อิเด็กออดิชั่นมันคงยังไม่กลับจากโรงเรียน งับหัวงับหูกันไปพักกึ่มแล้วครับได้ที่ แต่ตอนนี้เริ่มมีภูมิต้านทาน แม่งน่าจะยังไม่ได้ทันทีอะครับ ต้องมีอะไรมากวนสตีนก่อน

ปิ๊งป่องง

“ติ๋มจ๋า พี่เทาผัวเธอมาหาแล้วจ้า~~”

“ชย๊อลก็มานะตัวเท๊อออ”

“เพื่อนอะครับ”ผมรีบแก้ตัวให้อิคุณเมียที่นอนมองหน้าผมนิ่งๆก่อนจะพยักหน้าแม้จะอมลมนิดหน่อย ผมหอมแก้มป่องๆนั่นไปทีแล้วออกไปเปิดประตูให้ผองเพื่อนที่มาพร้อมกับของกินประสาคนมารยาทดี ผมเหล่าตาใส่อิเขียวเสวยทันที

“กูไม่มีผัว”

“น่า ยอมๆกูบ้างเผื่อได้เป็น’นุดเมีย”

“กูจะฟ้องเมียสจ๊วตมึง”

“เอาแหน่ะ มีไรจะเม้ามิมากมาย พิแบคเขาไม่มาร้าน กูจะรอจังหวะไปก่อน”อิปร๊คแทรกตัวเข้าไปโดยที่ผมก็ปิดประตูหลังจากไอ่เทาเดินอาดๆเข้ามา อิปร๊คเอาของกินไปจัดใส่จานถวายเจ้าแม่ตามปกติ แต่คุณนายก็ปราดเข้ามาก่อน

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวทำเองนะ”

“เย้ย อะเน้ชย๊อลทำเองก้ะด้ะนา (เฮ้ย อันนี้ชานยอลทำเองก็ได้ครับ)”

“ไปนั่งคุยกันก่อนนะ เดี๋ยวจัดเอง สวัสดีน้า”ส่งยิ้มหวานเจี๊ยบทั้งที่ปกติถ้าเพื่อนมาห้องมันทำหน้างอเหมือนตูดเป็ด อิปร๊คกับไอ่เทาถึงกับมึนเดินมาหาผมที่นั่งตรงโซฟา

“เชี่ย เมียมึงแปลก เมื่อสองเดือนที่แล้วกูเข้ามาหลบฝนแม่งยังทำหน้าคันตีนใส่กูอยู่เลย”

“เออจริมๆ พี่ลู่วเค้าเป็นอะไรมากมิ”อิปร๊คเสริม

“ไม่รู้อะ ตื่นมาก็เจองี้ แม่งไม่รู้เป็นไร เมื่อคืนหลังแยกจากมึงเหมือนเค้าไม่สบายไงเลยให้เค้าไปนอน ตื่นมาแม่งแปลกเลย กุลสตรีแม่ศรีเรือนสาส วันทั้งวันกูไม่ได้แตะงานบ้านอะไรเลยเนี่ย”

“เค้าคงเห็นใจมึง”ไอ่เทาว่า “เออๆตอนพวกกูมาอะ เห็นเค้าโค่นต้นบ๊วยแถวนี้ด้วยเว้ย จริงๆโค่นตั้งกะเมื่อคืน เค้าลือกันใหญ่ว่าเจ้าแม่บ๊วยแดงที่สถิตย์ในต้นต้องออกอาละวาดแน่มึง ระวังให้ดีผีบ๊วยจะมาจกไข่”

“มึงอย่าพูดกูกลัว”ผมกอดเข่า ซึ่งอิปร๊คก็พูดตาม

“ระวังนะมึง เจ้าแม่บ๊วยแดงแกเป็นผีแม่หม้าย ผัวตายเพราะเม็ดบ๊วยติดคอ วิญญาณนางยังคงตามล่าหาผัวทั่วๆไปอยู่ ดีไม่ดีอาจจะมาสิงเมียมึงนะมิ..”

เคร๊ง!

เสียงช้อนร่วงดังขึ้นทำเอาพวกผมสะดุ้งโหยง หันมองไปส่วนตัวเห็นอิเมียยืนถลึงตาสักครู่เหมือนมีพลังงานกดดัน ก่อนที่มันจะส่งยิ้มหวานจ๋อยเหมือนเดิม

“ขอโทษน้า มือเค้าลื่น”

ไม่ดีแล้วครับ..หยั่งกับฉากในละคร พวกผมรีบสุมหัวกันทันทีโดยไอ่เทาก็เสนอตัวช่วยหลักที่ทุกๆคนคิดถึงกัน

“มึง..กูว่าโทรตามหมอเฉินมาเหอะ”

----------------

ทดลองเป็นฟิคหลอน #หรา

แท็ก #ลูลู่มนุษย์เมีย จ้า