24 Shade of my xiaolu 10 :: ประการที่สิบ ไม่มีลิมิตชีวิตดราม่า

24 shade of my xiaolu 10

หลังจากติดต่อหมอเฉินไปทางไลน์พวกเราก็นั่งหลังตรงกันตามปกติ โดยที่อาหารจากอิเมียเวอร์ชั่นฟรุ้งฟริ้งก็ทยอยเอาอาหารมาเสิร์ฟพวกเรา ตอนนี้จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวมากครับ ถ้าเมียผมมันถูกเจ้าแม่บ๊วยแดงสิงแล้วมาล้วงไข่ผมกลางดึกนี่มันน่าสยองน่าดูจริงๆ ผมสูดลมหายใจลึกๆเตรียมพร้อม โดยที่คุณนายลู่หานก็แทรกตัวมานั่งข้างๆขณะที่อิปร๊คกับไอ่เทากำลังนั่งแดกจาจังมยอนกันอยู่

“ตัวเองเค้าป้อนนะ”

“ไม่เป็นไรครับเสี่ยวลู่ เซฮุนกินเองนะ”ผมพยายามเอ่ยอย่างเกรงใจเพราะกาลครั้งหนึ่งเคยขอให้มันป้อนอยู่ครั้ง แม่งจ้วงข้าวจากทัพพียัดปาก เหยดแหม่

“ฮึ่ก...”เอ้วชิบมันร้องอีกแล้วครับ เอาไงดี สายตาของไอ่เทากับอิปร๊คก็มองมาหาผมอย่างคาดคั้นกลัวจะเสียแผน เมื่อเห็นดังนั้นผมจึงรีบทิ้งช้อนลงทันที

“โอ๊ย เป็นง่อย กล้ามเนื้อแขนอ่อนแรง ~~”

“ตัวเองเป็นอะไร!! ตัวเองอย่าเป็นอะไรน้าม่ายยยยย”เกิดเป็นภาพสะเทือนใจดั่งฉากสุดท้ายในเรื่องคู่กรรม เมื่ออิเมียถลาเข้ามาผมพูดพร้อมน้ำตาไหลพรู เพื่อนผมมันก็ดีครับเห็นว่ากลัวจะไม่ได้ฟีล ไอ่เทาเลยทำเอฟเฟคเสียงระเบิด ส่วนอิปร๊คก็ยกตะเกียบทำเหมือนเครื่องบินกำลังบินว่อนท้องฟ้า

“ตู้มต้าม...ตู้มต้าม”← เสียงเชี่ยเทา

“ตร่ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปิ้วปิ้ว ตร่ดๆๆๆๆๆๆ” ← by อิปร๊ค

“ไม่รู้อะครับปวดแขน เสี่ยวลู่ป้อนเซฮุนแล้วกันเนอะ”ผมรีบตัดจบก่อนที่มันจะทุเรศไปมากกว่านี้ โดยอิเพื่อนทั้งสองก็หันไปกินต่อเมื่อนุดเมียของผมหันกลับไป นางดึงทิชชู่มาซับหางตาก่อนจะเริ่มยิ้มออกมาอีกครั้ง

“งั้นเค้าป้อนให้เองน้า อ้าปากน้า อ้ามมม”หอมใหญ่ถูกอิเมียใช้ส้อมถีบออกอย่างรู้งานก่อนจะตักมักกะโรนีทะเลป้อนผมอย่างขี่โย้หมี่ ไม่พอบริการเช็ดปากทำเอาอิปร๊คกับไอ่เทามองตาไม่กระพริบ ก่อนที่พวกเราจะใช้สายตาคุยกันระหว่างที่คุณเมียไม่ได้สนอกสนใจ

((ชิบหาย..เมียมึงน่ารักเหี้ยๆ เมียกูเสียเงินสามแสนแขนมันยังไม่มานวด))ไอ่เทาเปิดฉากตามด้วยอิปร๊คที่ส่งสายตาพลางกระดิกใบหูโหงวเฮ้งมันเล็กน้อย

((กูไม่เอาพี่แบคฮายอนก็ได้ ไก่ทอดบ้านกูเยอะ พี่เค้าบอกว่าให้มาเอาเค้าไปนะมิ))

((หอกพวกนี้ ของกูครับ-_-))ผมถลึงตาก่อนจะหันไปทำหน้าแปะก้วยใส่คุณหญิงลู่ที่หันมาทำตาแป๋ว เอียงคอเล็กน้อยแล้วตั้งใจห่อผักกับสามชั้นให้ผมแดกต่อไป ไลค์อะบอสมากครับนี่พูด รู้สึกซูซ่าซุกชนขนหัวลุก(เพราะอยู่กันมามันเพิ่งจะน่ารัก)จนกระทั่งเสียงกริ่งดังขึ้นที่หน้าบ้าน และอิปร๊คอาสาไปเปิดประตูให้ ทันทีที่ประตูเปิด ร่างของชายคนหนึ่งก็ก้าวออกมา เป็นผู้ชายตัวแคระๆผมสีทองอร่าม เบ้าและสารร่างที่เหลือนั้นเหมือนหมอเฉินที่สั่งให้ผมงดเยอิเมียหนึ่งอาทิตย์ โคตรแค้นครับ ช่วงนั้นต้องไปไล่เตะบอลกับเจ๊บริทนี่ย์เป็นนานอย่างเสียวตูด

“สวัสดีครับหมอเฉิน”พวกเราสวัสดีหมอดูประจำห้างที่วันนี้ทำไมแต่งตัวแปลกๆ โดยที่ชายผู้มาใหม่ซึ่งสวมสูทสายสก๊อตสีแดงน้ำเงินตัดกับกางเกงหนังสีม่วงสดใสและรองเท้าแตะส้นสูงมีเชือกพันรอบตีนลายแองกรี้เบิร์ดก็แสยะยิ้มพลางคว้าไม้กายสิทธิ์ประจำตัวออกมา

“ผมไม่ใช่หมอเฉินของพวกคุณนะ ถ้าหมอเฉินมันต้องน้องชายฝาแฝดของผม หมอดูเฉินคิม ส่วนผมเป็นหมอผี ชื่อเฉินนี่ สตาร์ค”มีท่านกกระเรียนประกอบฉากด้วย อลังการสัส ผมนั่งมองงงๆจนสังเกตว่าอิเมียข้างๆเริ่มตัวสั่นกึ่กๆ โดยหมอผีเฉินนี่ก็แสยะยิ้มออกมา “อา..นี่เอง กลิ่นบ๊วย...”

“เฮือก!”คุณเมียที่เคารพกระตุกตัวเฮือกกอดผมไว้แน่น ขณะที่หมอผีเฉินนี่ก็ย่างสามขุมเข้าหา

“คิดจะเอาสามีคนอื่นมาเป็นของตัวเองงั้นเหรอ เจ้าแม่บ๊วยแดง...”

“ไม่ใช่เค้านะ! ตัวเอง เอาคนบ้านี่ออกจากบ้านเราไปเหอะ เค้ากลัว”อ้าว..เอาไงดีครับ หน้าบาร์บี้ๆตอนนี้มีน้ำตาไหลพรูน่าสงสารก่อนจะกอดผมร้องไห้จนตัวสั่น ผมไม่รู้อะว่าผีรึไม่ผี แต่นี่อิจีนแดงเชียวนะครับ นายท่านของผัวทาสเยี่ยงผม ไม่เคยทำมันร้องสักทีแล้วมันมาร้องไห้เป็นเผาเต่าแบบนี้ผมก็ใจอ่อนอะดิ

“เซฮุนมึงอย่าไปเชื่อ ถ้าคนจริงๆจะกลัวหมอเฉินทำไมวะ”ไอ่เทาส่งเสียงขึ้นมาก่อนทั้งที่ไปแอบอยู่ข้างหลังโน่น โดยอีตาหัวทองนี่ก็ขัดขึ้นมา

“เรียกผมว่า หมอเฉินนี่ สตาร์ค”

“เพื่อนฮุน ปร๊คว่านะ..ยอมให้หมอเค้าตรวจนะมิ จะได้เมียคนเดิมของเพื่อนฮุนกลับมานะมิ”

“มึงว่าไรนะชานยอล”

“กะ..ก็..ถ้าเกิดผีเจ้าแม่บ๊วยแดงสิงเมียแกจริง หมอเฉินนี่ก็จะไล่ออก แกก็จะได้เมียแกกลับมาไง”อิปร๊ควิ่งมาร้องก่อนจะกรี๊ดไปอยู่ข้างหลังหมอเฉินนี่อีกคน หมายความว่าถ้าสมมติหมอผีนี่มาไล่ไป เมียก็จะเป็นเหมือนเดิม...

โหดสัสโนข่าว้าอี่เหมือนเดิมชิปุ้....

“ม่ายยยยยยยยย!!”ผมร้องพร้อมกับโวยขึ้นมาอีกคน อะไรอะครับ ถ้าไล่ไปเมียผมก็จะกลับมาใช้ตีนกับผมเหมือนเดิมอะดิ ไม่เด็ดขาด นี่คือเวย์ความเป็นใหญ่ของกูเลยนะเว้ย! “กลับไปเลยๆ ไม่ต้องไล่ เสียไข่ก็ยอมแม่งละครับ กลับไปเลยทุกคน นาว!”

“ไม่ใช่แค่เพื่อนคุณที่จ้างผมมาหรอกนะ แต่ชาวบ้านแถวนี้ก็จ้างผมเพราะกลัวเจ้าแม่ไปทำร้ายชาวบ้าน.. คุณยอมซะดีดีจะดีกว่า”ผมหันมองน้องลู่หานคนดีของพี่ฮุนที่น้ำตาปริ่มส่ายหน้ารัวๆอยู่ข้างหลัง ยังไม่ลองมงแซะมงแซะเมียเวอร์ชั่นฟรุ้งฟริ้งเบย... รีบปราบกันไปไหน...

“เค้าเปล่านะ..เซฮุนอย่าทิ้งเค้า..ฮือ...”

ชิบหายงานหน่วงเลย ผมไม่ได้รักมันนะแต่ไม่ชอบเห็นมันร้องไห้เลยครับรำคาญ คิดได้ดังนั้นผมก็กางแขนทั้งสองข้างออกประหนึ่งพรีเซนเตอร์โรเซเน่าทันที

“บอกว่าอย่าเข้ามาไง”

“พวกคุณ..จัดการซะ”อิหมอเฉินนี่สั่งโดยที่อิปร๊คกับอิเทาก็ปรี่เข้ามาจับผมเอาไว้จนเหลือเมียดีเลิศประเสริฐศรีปะทะหมอผีไดโนเสาร์เพียงลำพัง ผมร้องลั่นใจจะขาด ก่อนจะสะบัดอย่างแรง ผมไม่รู้ว่าแม่งสิงไม่สิง แต่ผมจะไม่ยอมให้ใครมาทำอะไรเมียของผมหรอกครับ ผมทะนุถนอมมันไว้โดนตีนผมคนเดียวเท่านั้น หมอเฉินนี่เงื้อแส้สายสิญจน์ขึ้น โดยที่ผมก็สะบัดหลุดจากกลุ่มเพื่อนคว้าถุงเท้าปลาเค็มที่แอบไว้กับซอกชั้นวางเพราะขี้เกียจซักแล้วปาไปหาหมอเฉินนี่สุดแรง

“อย่าทำเมียกูนะมึง!!”

ฟิ้ว...ว...

แปะ!

เกิดเป็นภาพสโลโมชั่นเมื่อจู่ๆอิหมอเฉินนี่ดันเสือกก้มลงผูกเชือกรองเท้า ทำให้อาวุธชีวภาพของผมแปะหน้าน้องลู่คนดีของพี่ฮุนเต็มๆ ทุกอย่างหยุดชะงักไปชั่วครู่ โดยผมถูมือกับกางเกงเพราะกลิ่นแม่งติด หมอเฉินนี่เงยหน้ามองและเมียคนดีของผมก็เป็นลมสลบล้มตึงไปกับพื้นตามด้วยกลุ่มควันสีแดงผสมกลิตเตอร์ฟรุ้งฟริ้งล่องลอยออกนอกหน้าต่างทิ้งให้ผมใจสลาย นี่กูฆ่าเมียดีๆด้วยถุงเท้ากูเองเหรอเนี่ยยย ม่ายยยย โน้ววววววววววววววววววว แม่งเชี่ยหฟ้ดสก้หสเสกหเสกว้วก้วห่ว่หว้วห้วหด

“...”

คุณนายลู่ลืมตาขึ้นมองผมหลังจากที่ไอ่เทาควักตังจ่ายคาหมอผีแล้วพาอิปร๊คไปอาบน้ำให้ลูกสาวมันที่บ้าน ผมก็นั่งร้องไห้เก็บซากแล้วเข้ามาปรนนิบัติเมียเลิศประเสิร์ฐศรีที่จางหายไปด้วยฝีมือผมเอง ดราม่ามาก เสียใจมาก ร้องไห้จนหรรมสั่น แม่งทำไมต้องมาเป็นงี้ สวรรค์นี่มันสั้นจริงๆครับคุณผู้ชม

“ไอ่สัสเหม็น”มันปัดมือออกอย่างหงุดหงิด และนั่นล่ะครับที่ทำให้ผมรู้ว่า ลู่หานคนน่ารักไปจากผมแล้วจริงๆ พี่ฮุน(กรุงโซล เป้าใหญ่ ใจดี มีคุณธรรม)เสียใจมากเวรี่มัชฮึ่ก

“เสี่ยวลู่ดีขึ้นแล้วเหรอครับ?”

“ก่อนหน้านี้กูชั่วแง้ะ”มันว่าพลางผุดตัวขึ้นมองรอบๆ ก่อนจะจ้องหน้าผมจนผมต้องหลบตา ก่อนที่มันจะถามผมเบาๆ “แล้วมึงร้องไห้ทำไม ร้องหาพ่อมึงเหรอ?”

ผมเช็ดน้ำตา กูเสียใจที่เสียเมียดีเป็นศรีแก่ชาติไป มึงไม่เข้าใจกูหรอกแสรด... “เซฮุนนึกว่าเสี่ยวลู่จะเป็นอะไรไปอะครับ”

“เหนื่อยมั้ง พักนี้โปรเจคเยอะจะตายห่า ว่าแต่ทำไมกูมานอนนี่อะ”

“เสี่ยวลู่ล้มไปอะครับ เซฮุนเลยพามานอนนี่”

“เออ จำได้ละ เมื่อคืนลุกไปฉี่ที่ระเบียงเห็นเค้าตัดต้นไม้กันด้วย”อ้าวจัญไรละครับเมียกูไปยืนเยี่ยวตรงระเบียง มิน่าล่ะโดนสิงเอา

“เค้าตัดต้นบ๊วยกันน่ะครับ”

“อ๋อเหรอ หิวแล้วอะ มีไรแดกมั่ง”มันลุกขึ้นเกาพุงแกรกๆไปที่ครัว ทิ้งให้ผมนั่งดราม่าคนเดียวอีกครั้ง... ถึงจะไม่นานแต่ผมก็พอนึกภาพออกแล้วล่ะครับว่าถ้าอินี่มันดีกับผมจะดีมากแค่ไหน ถ้ามันเอาใจผม อยู่กับผมดีๆ ถือว่าเป็นช่วงเวลาดีๆที่คงไม่มีอีกแล้วชีวิต แต่ก็ไม่ใช่ว่ามันจะนึกไม่ออกนี่นะ พอคิดได้แบบนี้ผมก็สบายใจหน่อยครับ พร้อมกับเสียงอิเมียที่ลั่นออกมาจากครัวที่เก่า สงสัยเริ่มทำมาตรฐานไอเอสโอรอบเย็น..ทีนี้จะด่าไรกูอีกน้อ

“เซฮุน มึงล้างหม้อใช่ปะ”

“ครับ”..ก็อยู่กันสองคน มึงไม่ล้างก็ต้องกูสิ-*-

“สะอาดดีอะ นานๆจะทำอะไรสะอาดนะคนซกมกแบบมึงเนี่ย”เจ็บไปอีก..ใครอัญเชิญเจ้าแม่คัมแบ็คดิ๊ครับ ใครก็ได้โค่นต้นบ๊วยให้หน่อยTT

“ขอบคุณครับ”

“เย็นแล้ว มึงไปเก็บผ้าไป”มันสั่งแล้วผมก็ลากตัวออกมาอย่างขี้เกียจโคตะระ หมดหวังแล้วครับกับเมียขี่โย้หมี่ ผมจะจดใส่ไดอารี่เลยว่าวันนี้วันผีสิงเมียแห่งชาติ จะเอาน้ำบ๊วยสดุดีคุณผีทุกวันนี้ในปีถัดๆไปถ้ายังอยู่กันรอดอะนะครับ... ผมลากตะกร้าผ้าเตรียมไปเก็บเสื้อผ้าทั้งหลายแหล่ ก่อนจะหันไปเมื่อไดยินเสียงอิเมียดังมาจากห้องครัวพร้อมกับเบ้ามันที่โผล่มาเกาะประตูไว้

“ทำงานบ้านเองทั้งวันเลยเหรอ?”

“...”

“น่ารัก! อยากแดกไรมะเดี๋ยวทำให้”มันยิ้มยิงฟันแต่ยักหน้าไม่ย่นให้ทีนึง “ไม่แดกตับ ไม่แดกดอกหอม ไม่แดกพริกหวาน ไม่แดกหอมใหญ่ แดกยากจริงนะมึงอะ”

“...”ขณะที่ผมเงิบเมื่อรู้ว่าอิเมียมันจำได้ว่าผมไม่ชอบแดกอะไร มันก็ยักไหล่ก่อนจะหันกลับเข้าครัวพร้อมเสียงจั๊กกะแหร่นของมันที่ลอยออกมา

“งั้นวันนี้แดกหม้อไฟเต้าหู้แล้วกัน มึงล้างหม้อนะ”

ถึงจะตงิดที่ชีวิตกลับมาอนาถดังเก่า แต่ไม่รู้สิครับ..แบบนี้แม่งก็ไม่แย่เท่าไหร่หรอก ก็บอกแล้วว่าผมไม่ได้รักมัน คนไม่ได้รักกันจะเป็นจะตายจะไปสนอะไรจริงมั๊ยครับ? อีกอย่าง ถ้าเกิดมันดีกับผมมากๆ สักวันผมต้องรักมันแน่ๆ ให้แม่งเป็นแบบนี้แหล่ะผมจะได้เกลียดมันทุกวัน แผนฆ่ามันโดยการทำให้มันง่อยตายจะได้ไม่ล่ม

ดังนั้น แม่งให้มันเป็นอย่างที่มันเป็นอะแหล่ะดีแล้ว... ☺

-------------------------

ขะขะขะขะขี่โย้หมี่

อิปร๊คๆๆๆๆๆๆ ปิ้วปิ้ว ตร่ดๆๆๆๆๆๆ" ส่วนอิปร๊คก็ยกตะเกียบทำเหมือนเครื่องบินกำลังบินว่อนท้องฟ้า

ื่อนผมมันก็ดีครับเห็นว่ากลัวจะไม่ไ

แท็ก #ลูลู่มนุษย์เมีย จ้า