24 Shade of my xiaolu 16 :: ประการที่สิบหก ดราม่าได้ป้ะ

24 shade of my xiaolu 16

ผมไม่รู้ว่าเป็นไข้แล้วทำไมถึงจุก...

เอาตามจริงผมอยากเบ้ปากเป็นรูปตีนแต่ปากผมเสือกไม่มีนิ้วตีนนี่สิ และตอนนี้ผมไม่รู้จะเบะปากได้เชี่ยแค่ไหนใส่อิเมียที่เหมือนจะเงิบแดกไปเหมือนกันที่ผมสามารถฝ่ารหัสผ่านมือถือมันมาได้ ทุกอย่างเงียบงันอยู่แบบนั้นจนกระทั่งมันวางถาดข้าวกับโต๊ะทำการบ้านผมแล้วก้าวพรวดๆมาดึงโทรศัพท์ผมไปถือไว้ แค่นั้นแหล่ะครับแม่ง... ความรู้สึกผมแม่งพังเลย ปังเลย กูฟ้องแม่กูแน่มึงตัดผัวเก่าไม่ขาด กูจะขอเบอร์ที่อ้อยพี่ฉอดกับอิเขียวเสวยแล้วแม่ง แม่ง แม่ง แม่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

“พี่มีความลับกับผมเหรอ?”

“...”

“ถึงตอนนี้พี่ก็ทำแค่เอามือถือนั่นไปถือเท่านั้นเหรอครับ?”ผมนี่ร้อนหัวเลยครับ ไม่นึกว่าเมียจะทำร้ายจิตใจขั้นนี้ ตอนนี้แม่งเฟลสัดๆ นี่ไม่ใช่แค่ชอบแกล้งอย่างทุกทีแล้ว นี่มันหมายความว่าที่ผ่านมาผมไม่เคยมีความหมายอะไรกับมันเลย มันไม่ได้แกล้งผม แค่มันไม่เคยแคร์อะไรผมจริงๆและผมเสือกเข้าใจผิดว่ามันแค่แกล้ง...

“เซฮุนฟังพี่ก่อน”มันพูดเบา..คงจะรู้แหล่ะครับว่าผมไม่เล่นกับมันแล้ว และมันก็ไม่เล่นกับผมเหมือนกัน “เหล่าเกาพี่เจอที่งานอะ ไม่คิดว่าจะได้เจออีก”

“ดีใจที่เจอมันมากใช่ป่ะไอ้เกาเหลาเนี่ย!”

“เขาชื่อเหล่าเกา...”

“ช่างแม่งดิ”ผมว่า “แล้วไปกดไลค์อะยังชอบอยู่เหรอไง”

“เขาแท็กมาหา...”

“นี่ฟอลกันอยู่ด้วยล่ะสิ?”

“เซฮุนไม่เอาไม่เป็นงี้ดิ”มันพูดพลางเดินเข้ามาจับแขนผมเอาไว้ “ก็แค่กดไป คือเป็นเพื่อน เขาจะคิดยังไงก็ช่างแม่งดิ”

“พี่ไม่เข้าใจอะ พี่ไม่เข้าใจเลย”ผมว่า...ก็พี่เขาไม่เข้าใจผมจริงๆนี่ครับว่าผมหมายถึงอะไร บางเรื่องผมไม่ได้อยากฟังคำอธิบายอะไรหรอกครับ ก็แค่ปลอบผมบ้างเท่านั้นเอง แต่ทำไมเขาถึงทำให้มันยากนักวะเฮ้ย ไม่รู้ไม่ชี้แม่งละครับ วิถีพี่ฮุนกรุงโซลในหัวตอนนี้แม่งมีแต่คำว่ากูจะฟ้องแม่ พี่โกรธแบบเอาจริงมาก อยากรัวแป้นแบบแค็ปล็อคก็กลัวจะเหมือนอิปร๊ค อิเมียมองหน้าผมสีหน้ามันนี่ใจเสียสัสๆเลยครับ แล้วควายเผือกอย่างผมก็ไงล่ะ ใจอ่อนไปแล้ว แต่ผมไม่ยอมให้ทุกอย่างมันจบลงง่ายๆหรอกครับ คือกูขอดำเนินการความดราม่าหน่อยได้ป้ะล่ะ เออ เดี๋ยวไปดราม่าทำเป็นหนีไปเดินแดกหมูยอเซเว่นงี้ ไปนั่งคุยกับซิเคียวริตี้เซเว่น(หมาหน้าเซเว่น)งี้แล้วค่อยกลับมาอย่างพระเอก แล้วอิเมียก็ถลามากอดขางี้อะครับ ฟินปะ อย่ารอครับทำเลย.. ฮี่ฮี่ฮี่ย์ห์ส์ว์

“พี่ขอโทษ”มันพยายามพูดกับผมและผมก็ถือโอกาสที่ไม่คิดว่าในชีวิตนี้จะมีโอกาสจะได้ทำนั่นคือสะบัดแขนมันอย่างมาดแมนและตั้งใจลงไปแดกหมูยอข้างล่าง แต่ผมดันเสืออกลืมไปว่าไม่สบายอยู่...

วูบสิครับ...

โครม!

“เซฮุน!”นั่นคือเสียงสุดท้ายของเมียที่เข้าหูและความเจ็บปวดบริเวณหน้าผาก อิเชี่ยล้มหัวฟาดพื้นนน แม่จย๋าาาาาา น้องโอเจ็บหัว หัวปูดๆแน่ๆเยย แม่ค้าบช่วยน้องโอโด้ยยยยยหกสฟด่สฟห่ดสห่เสหผือมผิทดเห้เสห่เสป้สวหลนัภัรภดาฟ้กา

.

.

“...”

ผมค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วก็พบแสงสีขาว...อยากจะอ้าแขนรับแสงแต่เสือกไม่มีแรงซะงั้น หรี่ตาไปหรี่ตามาก็แน่ล่ะครับกูนอนหงายหลอดไฟจี้ตากูเนี่ย ว่าแต่ที่นี่ที่ไหนใช่ที่รักรึเปล่า ถุ้ย ยังมีหน้ามาน้ำเน่าได้อีก เอ่อ...ผมนอนอกตัญญูอีกครั้งเพราะลืมตาก่อนจะลุกขึ้นมองไปรอบๆ ที่นี่ก็ที่ห้อง ผมก็ขึ้นมานั่งมึน ในห้องเงียบกริบ ไม่มีเสียงใดจากนุดเมียเล็ดลอดออกมา หรือแม่งเก็บผ้าเก็บผ่อนหนีตามนุดหมีไปแล้ววะ งี้แหล่ะ ถ่านไฟเก่ามันร้อนน เรามันหน้าเดฟตัวผอมไม่เร้าใจ ชอบไซส์ใหญ่เหมือนไหกิมจิก็ไม่บอกนะมึงอิหน้ายับ

“อ้าว เสือกตื่นพอดีกูว่าจะมาเซอร์ไพรส์”ไอ่เทาทักนำมาก่อนเลยครับตามด้วยอิปร๊คที่พากันกระโดดด๊องแด๊งเข้ามาในบ้านที่อิเมียถูไว้อย่างสะอาด ผมเกาะประตูห้องนอนมองเบ้าหน้ามันสองคนอย่างคับข้องใจว่าแม่งมาทำจานบินอะไรกันที่นี่

“ใครเชิญพวกมึงมา”

“เมียมึงอะแหล่ะไปตามพวกกูให้มาอยู่ดูมึงมิ เค้าบอกเค้าไปธุระนะมิ”แม่งมิมาอีกแล้ว มึงจะแมนจะตุ๊ดก็บอกมาอิปร๊คชย๊อล ตอนนี้พาลนะเนี่ย

“เขาไปไหนวะ”

“พี่เขาไม่ได้บอกว่ะ”อิเขียวเสวยว่างั้นก่อนจะนั่งลงเลาะไก่ทอดแดกกัน นั่นของเยี่ยมไข้กูรึเปล่า-_- ผมถอนใจดังเฮ้อก่อนจะใช้วิธีของเมียด้วยการเทคตัวลงไปนอนพาดกลางขวางแม่งทั้งคู่จนไอ่เทาแว้กขึ้นมา “ไอสัดเดี๋ยวซอสหยดใส่ตามึงหรอก”

“พี่เขาไปหาแฟนเก่าว่ะ”ผมฟ้องเพื่อนก่อนแล้วค่อยฟ้องแม่ทีหลังซึ่งพวกมันก็ทำหน้าเหมือนไม่อยากเชื่อและไอ่เทาก็ยิงคำถามขึ้นมาก่อน

“ที่ออกไปเนี่ยนะ?”

“ไม่ใช่เว้ย ตอนที่เค้าไปจีนแล้วเค้าไม่ให้กูไปด้วย”

“...”พวกมันเงิบไปพักใหญ่ๆก่อนอิปร๊คจะพูดขึ้น “มึงรู้ได้ไง”

“กูเปิดมือถือเค้า กูเจอไอจีเค้าโพสต์ มึงก็รู้ว่ากูเข้าไปจีไปส่องนมผู้หญิงฝรั่ง ไม่ได้ไปส่องเมีย แล้วแม่งเป็นเงี้ย เค้าโพสต์รูปกับเมียกู เค้าบอกว่าถึงจะเลิกไปแล้วแต่ยังรู้สึกดีๆอยู่ เหี่ยะ”

“...”

“ทำไมเค้าทำแบบนี้กับกูวะ”ผมฟุบหน้าคร่ำครวญจนกระทั่งเสียงอิเขียวเสวยจะดังขึ้นมาอีกที

“ไหนให้กูดูไอจีพี่เขา..ทางนั้นติดแท็กมาใช่ปะ แล้วเขาโพสต์ภาษาอะไร”

“จีน”ผมตอบ

“นี่มันฟิคตลกนะมึง มึงไม่ควรแปลถูก เดี๋ยวกูแปลให้ ถ้ามันแปลผิดอิปาร์คเอากล่องไก่ฟาดหัวมัน”

“ด้ะโลย”อิปร๊ครับคำโดยเชี่ยเขียวก็ถูๆไถๆมือถือของมัน ก่อนจะวางมือถือลง

“ไอสัด ข้อความอย่างอาลัยอาวรณ์.. เสือกแปลถูกอีกนะมึง”ไอเทามองหน้าผมสีหน้าสลดใจ “ทำไมพี่เค้าทำแบบนี้วะ มึงเลิกเลยมั๊ย?”

“อิหน้าลอยมึงสกุลยุคนเหรอวะ ให้พี่เขาอธิบายกับมันก่อน”อิปร๊คแย้งแต่อิเขียวก็ส่ายหน้าดิ๊กๆ

“ต้องอธิบายไรวะคาตาขนาดนี้”

“กูก็ไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตนหรอกนะเว้ย...กูเลยไม่กล้าพูดแบบพวกมึงสองคน แต่คนคบกันเขาต้องฟังมากกว่าพูดไม่ใช่เหรอวะ... ฟังว่าความรู้สึกของอีกคนว่าเป็นยังไง”

“ชานยอลกูจะบอกอะไรให้”ไอ่เทาเอนหลังก่อนจะพูดออกมาช้าๆ “คำคมความรักอะไรนั่นมึงถีบทิ้งลงคลองไปเลย เวลาคบใครสักคน คนที่เราคบอยู่อะ.. มันนั่นแหล่ะ....มั๊นนนนนั่นแหล่ะที่เหนือกฎทุกข้อ ฮาวทงฮาวทูความรักนี่ด้วย ไม่มีผล อิคนที่มึงคบอยู่แม่งอยู่เหนือทุกสิ่งเลยนะมึง ที่นี้หน้าที่ของเราก็เลยมีสองอย่าง ก็แค่ยอมรับความเหนือทุกสิ่งทุกอย่างของอีกคน หรือพอแม่งลงตรงนั้น”

“...”

“คิดเอาละกันนะ กูไปขี้ก่อน ปริ่มเสมอขอบละมึง...”พูดเสร็จมันก็ลุกเดินออกไปแถมทิ้งกลิ่นตดไว้เป็นหลักฐาน เหลือแค่ผมนั่งดมตดเพื่อนอยู่กับอิปร๊ค แม่งแดกอะไรมาวะเนี่ย... พวกเราได้ยกมืออุดจมูกก่อนจะตบไหล่ปลอบใจกันเบาๆ...

“แบะเน้ก่ะแย่รุยนะครับคุลลุหัน”

ในร้านเหล้าข้างทางแห่งหนึ่งปรากฏร่างของลู่หานกำลังนั่งจ่อมจมกับโซจูและใครคนหนึ่งที่คุ้นหน้าคุ้นตา นั่นคือคุณหมอมินซอกที่กำลังปลอบใจร่างเล็กนั่นอย่างเอ็นดูหลังจากเจอกันโดยบังเอิญ เพราะลู่หานมาดื่มเหล้าแต่มินซอกกำลังมาอ่อยพ่อค้าเพื่อหาอะไรกินฟรี ทั้งสองคนนั่งอยู่อย่างนั้นเงียบๆ หลังจากลู่หานตั้งใจจะเล่าเรื่องให้หมอรักษาผิวหน้าฟังเพราะไม่รู้จะไปเล่ากับใคร

“ผมอย่างมึนอะหมอ ทำไงดี.... แฟนผมไม่เคยโกรธผมมาก่อนเลยนะหมอ แล้วเค้าโกรธจนเป็นลมเลยอะหมอ”

“อ้าว เง้ไม่ตัยคาห้องไปแล้วหรอครับคุลลุหัน”คุณหมอเผลอพูดก่อนจะยกมือปิดปากเมื่อสายตาของคนไข้ผิวหน้าตวัดกลับมา “โอ้ หมอขอลโทษนะครับ หมอไม่ดั้ยตั้งใจ”

“ผมให้เพื่อนเขามาดูแล ผมไม่กล้ากลับไป ผมโคตรอย่างป๊อดเลยหมอ... ไม่รู้ดิ มันอายอะ”ลู่หานผ่อนลมหายใจใส่ขวดโซจู “หมอรู้ป้ะว่าวันที่ผมย้ายไปอยู่กับเขา..ผมไม่ได้ขอเลยนะหมอ ผมย้ายของหน้ามึนไปเลยเพราะตอนนั้นพ่อกับแม่ผมจับได้ว่าคบผู้ชายอยู่ ฮ่าฮ่า... ท่านตัดเงินผมหมด เราทะเลาะกันแรงมาก ผมก็เลยไปอาศัยแฟนผมอยู่ วันแรกเขาก็เหวอนะ แต่เขาก็ยอม...ยอมผมหมดแม่งทุกอย่างเลย เพื่อนผมที่จีนรู้ก็มีแต่คนอิจฉาผมกันใหญ่ แต่เพราะผมมาแบบนี้แล้วอะ.. ผมอายจริงๆนะ เวลาผมอายผมเลยต้องแกล้งเขา หรือแกล้งทำตัวเกเรใส่เขา... แต่เขาก็คงอึดอัดน่ะหมอ เป็นผมก็อึดอัดนะ ไม่ได้บอกว่าคบเลยแต่ดันมาอยู่ด้วย โดนแกล้งทุกวันแบบนี้”

“...”

“จนไม่กี่วันมานี่แหล่ะหมอ พ่อแม่อยากให้ผมกลับบ้าน ผมถึงได้บอกท่านตรงๆว่าผมอยู่กับเขา แล้วพวกท่านก็เข้าใจได้... จนปาร์ตี้โรงเรียนเก่าผมไปเจอแฟนเก่าผมแหล่ะ เอาจริงว่าแฟนเก่าผมรูปร่างหน้าตาไม่เหมือนเขาเลยนะ แต่เขาห่วงผมดูแลผมตลอดตอนที่เราคบกันจนเลิกไปเพราะต่างคนต่างทำงาน ต่างเจอสังคมใหม่ และแฟนผมก็ห่วงผมเหมือนกัน พวกเราตั้งใจว่าจะเป็นเพื่อนกันต่อจากนี้... แล้วแฟนผมก็รู้เข้า เค้าคงเก็บกดมากน่ะครับ แล้วทำไมผมต้องพูดเยอะๆให้หมอฟังด้วยครับ หมอฟังทันป่ะวะ? ทำไมหมอไม่กดอัดเทปล่ะ”

“เฮ้อ..คุลลุหันครัช”คุณหมอมินซอกได้ยินดังนั้นก็พูดขึ้นเบาๆ “คุลลุหันต้องใจเย็นๆนะครัช เวลาที่เราคบกับคนๆหนึ่งก็เหมือนการแชร์ชีวิตด้วยกันนะครัช คุลลุหันเคยไปบ้านเขา หรือรู้จักคนทางเขามากน้อยแค่ไหนครัช?”

“ทั้งพ่อมันแม่มันเลยครับ”ใบหน้าหวานตอบด้วยอาการเริ่มกึ่มๆ

“แล้วทีนี้แฟนคุลลุหันไม่รู้เลยใช่มั๊ยครัช นั่นละครัชเค้าน้อยใจ เค้าก็คงคิดเหมือนกันว่าเค้าอยากจะรับรู้เรื่องของคุลลุหันบ้าง ส่วนเรื่องแกล้งนี่มิต้องไปซีนะครัช เค้ายอมดีกว่าเค้าถองศอกกลับมานะครัชหมอมินซ่กว่า...”

“...”

“และบางทีเวลาทะเลาะกัน...เขาก็มะดั้ยต้องการคำอธิบายอะไรหรอกนะครัชหมอว่า แค่กอดแน่นๆก็น่าจะพอแล้ว”

“...”

“หมอว่าหมอเลิกขายครีมไปเป็นดีเจก็น่าจะดีนะครัช โอ้วแม่แหก!”คุณหมออุทานขึ้นเมื่อจู่ๆลู่หานก็ลุกพรวดขึ้นวางแบงค์เสียงดังปั้ง ก่อนจะมองคุณหมอรักษาผิวหน้าแล้วยิ้มออกมา

“ขอบคุณนะหมอ ไม่ต้องทอนครับ”ว่าเสร็จก็โกยอ้าวขึ้นแท็กซี่ออกไปทันที ทิ้งให้คุณหมอคำนวณค่าเหล้ากับค่ากับแกล้มแล้วร้องไล่หลังอยู่อย่างนั้น

“คุลลุหันมันขาดอีกพันวอนนนน คุลลุหั๊นนน~~”

.

.

นี่มันก็ดึกแล้วนะครับผมว่า....

ผมนั่งดูทีวีโดยที่โซฟาก็มีอิปร๊คกับอิเขียวเสวยนอนหลับกรนแข่งกัน คราวนี้เจ้จุนโกะของมันบินจริงครับเลยมาค้างได้ ส่วนอิปร๊คก็โชว์แมนบอกว่าเพื่อนมาก่อน พี่แบคฮายอนว่ากันทีหลัง มันสั่งเสียไม่ให้พี่เขาไปดิ้นกลางดึกแล้ว รับรองได้ว่าไม่มีคนฉุดไปแน่นอน ผมก็นั่งดูข่าวปลากระเบนน้ำกร่อยว่ายไปติดท้องเรือ ดราม่าสงสารปลากันไป จะเปิดไปอีกช่องก็เจอสารคดีแมงสาบออกลูก... เห็นแล้วหิวเลยกู

คือไอ้ครั้นจะโทรไปตามเมียก็ปิดเครื่อง แล้วน้ำหน้าอย่างผมอะครับคุณผู้อ่านเคยทำอะไรมันได้มั่ง ไม่เค๊ยยยย กากเหลือเกินอะชีวิต ไม่เคยได้เป็นใหญ่ ใหญ่อยู่ส่วนเดียว ก่อนจะพากันนอนอิปร๊คกับอิเขียวเสวยก็ยิ่งตราหน้าผมว่ามีดีที่หรรม ไม่งั้นพี่เค้าคงไม่หอบผ้ามาอยู่ด้วย ดูคนเราดิครับใจผมก็หล่อมากนะ ทรงแสกกลางทำอะไรกูไม่ได้หรอก นี่ไม่อยากจะโชว์ว่าเพื่อนในคลาสให้อัพคลิปกันคิ้วสิบหกมิติให้ชมเป็นขวัญตา ผมก็ได้แต่สะบัดบ๊อบแสกกลางแล้วบอกพวกมันว่ารอให้ขนคิ้วมันรกกว่านี้ก่อน ถ้าให้กันตอนนี้จากกันคิ้วจะเป็นโกนคิ้ว แล้วเมียกูจะได้ถือหมอนแห่รอบอุโบสถ... ฟิคนี้อยู่เกาหลีจริงๆเหรอห้ะ?

“?”

เสียงก๊อกแก๊กๆหน้าประตูทำเอาผมใจชื้น ตอนนี้อาการก็ดีขึ้นแล้วครับโดนเพื่อนกวนตีนจนไม่มีอารมณ์มาสำออยป่วย ผมส่องตาแมวดูก็พบหัวกลมๆของเมียกำลังมุดๆประตูอย่างเมามัน ไม่เมามันอะเมาเหล้าเนี่ยแหล่ะ เป๋ร่อนมาเชียวนะมึงอะ ผมปั้นสีหน้าขรึมเหมือนพระเอกฟิคเย้เฮท(อิพระเอกนี่มันก็หล่อมากจริงๆครับ อยากยิ่งใหญ่เหมือนมันบ้าง)ก่อนจะจัดการเปิดประตูให้เมีย

“เอ้ย!”

ผมอุทานเบาๆเมื่อนุดเมียโผเข้ากอดผมเต็มรัก ตัวมันเย็นมากครับคงจะฝ่าลมหนาวมา ผมลากมันเข้ามาข้างในก่อนจะปิดประตูแล้วพูดเบาๆ

“พี่ไปดื่มที่ไหนมา ทำไมทำแบบนี้ล่ะครับ”

“ขอโทษ...”

“ไม่ต้องขอโทษแล้ว เดี๋ยวพี่ก็ไม่สบายตามผมไปอีกคนหรอก”ผมบ่นก่อนจะรู้สึกว่าอิเมียมันจิกเสื้อผมแน่นขึ้นเรื่อยๆ นี่แม่งจะบีบคอกูตายคาประตูมั๊ยวะ

“ไม่เลิกนะ”

“...”

“ถ้ากอดแน่นๆ..แล้วห้ามปล่อยนะ...ห้ามผลักออกไปนะ”ตั้งใจว่าจะเชิดหน้าอย่างยิ่งใหญ่เจอเมียร้องไห้ใส่ผมนี่สตั๊นเลย แล้วเมียกูร้องไห้เหมือนชาวบ้านที่ไหน ทำไมต้องก้มหน้า ช่วงนี้แดกเยอะแก้มก็ยุ้ยๆเป็นจ้ำสีแดงๆโผล่พ้นหัวกลมๆออกมา มันเอาหัวโหม่งอกผมประหนึ่งกำแพง ทำไมร้องไห้แล้วต้องน่ารักห้ะตอบ ทำไมต้องโมเอะด้วยกูอยากถามแล้วกูจะเกลียดมึงลงมั๊ยด่ฟกนเกหเกืเสวกด่วาดลวดกงนดยสฟ

“ไม่ได้บอกว่าจะเลิกเลยนะ”ผมตอบไปแค่นั้นก่อนจะรวบมันมากอดแน่นๆทีนึง คือที่อิปร๊คกับอิเขียวมันพูดก็จริงครับ มันพูดถูกทั้งสองคนแหล่ะ คนเรารักกันก็ต้องยอมที่จะฟัง... เหตุผลที่เรายอมที่จะฟังเพราะเวลาเราคบใครสักคน คนๆนั้นจะอยู่เหนือเหตุผลและความเป็นไปได้ทุกอย่าง ผมจูบแก้มยุ้มๆของมันเบาๆและพบว่ากรีมกวนอิมผสมครีมหมอซ่กนับว่าใช้ได้ แก้มเด้งดึ๋ง อย่างงี้ค่อยน่าจ่ายให้ไปทำลิ้น

“...”พวกเรามองหน้ากันตรงประตู แล้วแม่งก็น่ารักจัง... นี่คืออีกมุมของเมียที่ผมไม่เคยเห็นเลยว่าเวลามันงอแง อ่อนแอเหมือนคนช่วยเหลือตัวเองไม่ได้แบบนี้มันน่ารัก เอาจริงผมก็รู้สึกนะว่าบางทีมันก็แบบนี้ แต่แม่งซึนใส่ผมตลอดใครจะไปรับรู้แม่งวะ เออช่าง... เห็นดังนั้นผมจึงถือวิสาสะแนบจูบปลอบขวัญเมียเบาๆ ...พี่ไม่ซีแล้วถ้าน้องจะเคยได้กับหมี เพราะตอนนี้น้องได้กับพี่ พี่มีปืนใหญ่อภัยได้จ้ะหนูTvT

 “อือ...”จากที่จูบกันอย่างโรแมนติกพอเมียครางอือเท่านั้นละครับผมนี่ขนลุกเกรียว จากที่แนบปากแบบขี่โย้หมี่ล้งลิ้นที่มาอย่างไว ผมรู้สึกถึงมือคุณนายข้างนึงโอบกอบคอผมไว้ อีกข้างก็ลูบแผ่นหลังผมเบาๆจนเสียววูบ อย่าทำงี้อิหนูเดี๋ยวพี่ปืนลั่น

“เดี๋ยวไปนอนข้างในนะครับ... เทากับชานยอลยังนอนหน้าทีวีอยู่เลย”

“อื้อ...”เสียงครางอ้อนๆออกมาผมก็ยิ้มละมุนเลยครับ ช่างแม่งละหมีเหมออะไรไม่สน เรามันพระเอกเราวินอยู่แล้ว #นี่แน่ะ ด้วยสมองอันชาญฉลาดก็พาเมียไปนอนสิครับรออะไร เพื่อนๆก็นอนไปอะแหล่ะอย่าไปปลุกมัน เพื่อนอาจฝันดีอยู่ โทรทัศน์อย่าไปปิดเสียงครับมันจะช่วยกลบเสียงให้เราได้

ในที่สุดก็ได้แดก...โอ้วเย....

===================

อ้าวคนเรา ดราม่าสิแกรรร *เขย่าคอ*

แท็ก #ลูลู่มนุษย์เมีย จย้า