24 Shade of my xiaolu 17 :: ประการที่สิบเจ็ด #เมียตัวร้ายกับควายตัวหนึ่ง

24 shade of my xiaolu 17

บนถนนสายหนึ่งในกรุงโซล,เกาหลีใต้ สองร่างความสูงลดหลั่นกำลังเดินทอดน่องไปบนถนนสายตลาดเทศบาลแถวบ้าน พวกเขาต่างสวมชุดบอลสีแดงแปร๊ดทั้งคู่กำลังเดินหาซื้อมื้อเย็น ร่างเล็กๆที่ผมยุ่งๆจากการล้างหน้าหลังเล่นบอลแล้วสะบัดหัวอย่างมาดแมนถูกมัดจุดผมหน้าด้วยยางรัดผมลายน้องแมวมารี่ ปากเล็กๆกำลังเคี้ยวของชิมฟรีพร้อมกับบ่นราคาค่าครองชีพที่สูงขึ้นทุกวันอย่างไม่หยุดปาก ผิดกับชายตัวสูงอีกคนที่ตัดผมย้อมมาใหม่เป็นผมม้าเป๋สีน้ำตาลที่โดนน้ำแล้วเป็นก้อนๆ(ผมนะ)กำลังเคี้ยวของชิมฟรีอย่างไม่สนใจโลกเหมือนกัน ระหว่างที่เดินหาของกินกันอยู่นั้น ดวงตากลมโตที่อุดมไปด้วยขนตาก็มองไปเห็นอะไรบางอย่าง…

“ตัวเองเขามุงทำเหี้ยไรกันวะ”

“ไม่รู้สิครับเสี่ยวลู่ เข้าไปดูมั๊ย”

“อือดูก็ได้ เผื่อมีของลดราคา”ร่างเล็กๆซอยขาสั้นๆนำไปก่อนพร้อมกับดำผุดดำว่ายท่ามกลางฝูงชนเพื่อไปให้ถึงจุดหมายคือด้านหน้า แต่แล้วสิ่งที่กำลังเกิดบนหน้าเวทีก็ทำให้ร่างสูงชะงักนิ่งเมื่ออีเตี้ยหัวเปิงกำลังไปยืนกอดอกมองสาวสวยทรงโตที่สวมชุดแดงไม่แพ้กันบนเวที

“ในส่วนนี้นะคะ เราจะเป็นการจับรางวัลให้กับผู้ที่ซื้อข้าวเกรียบตราตุ๊กแก เหนียวแน่นหนึบ รสชืด จืดยกห่อ ให้ได้ลุ้นรางวัลกัน โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆกันเลยทีเดียวนะคะ คุณพี่เสื้อขาวคะสนใจมั๊ยคะ เชิญค่ะมาเลยค่า”

ชิบหายสิ.... ควักมือถือแป๊บ...

ภาพในประวัติศาสตร์....เมียหลวงยืนดูว่าที่เมียน้อย กิ้วๆ....

.

.

ความจริงแม่งไม่สวยงามแบบนั้นอะดิครับT^T

ผมนี่ขนตูดลุกเลยยยย อิเมียไปยืนอ้วนอะไรตรงนั้นออกม๊าาาาาาาา ผมนี่ปากชาขาชากะปู๋ชาไปทุกสัดส่วน ชิงชิงคนสวยอดีตเป้าหมายเมียน้อยที่คนท้ามันยกเลิกเพราะโดนตีนเมียมันเองจนเบลอ กำลังเชิญลูกค้าขึ้นมาจับรางวัลบนเวทีพลางส่งเสียงโน้มน้าวลูกค้าแจ๋นๆ

“เอาล่ะค่ะทุกท่านคะ นี่มันการจับรางวัลของผลิตภัณฑ์จากทางเรา งานนี้มีรางวัลมากมาย รวมทั้งรางวัลใหญ่หนึ่งรางวัลค่า ซึ่งผู้โชคดีจะได้ไปเกาะเชจูเพื่อร่วมรายการเทปพิเศษของคุณโดโด้ เซเลบริตี้เชฟแห่งรายการครัวหมาเมินกันเลยทีเดียวค่าาาาาาาา”

ครัวหมาเมิน....นี่มันรายการที่อิเมียชอบนอนเกาพุงดูช่วงนี้นี่หว่า รายการทำอาหารที่เชฟตาเหลือกๆเหนียงย้อยนิดนึงชอบมาทำอาหารแล้วก็มีช่วงขอกินฟรีตามร้านให้เมียตูน้ำลายสอสรรหาของมาแดกแล้วก็อ้วน อย่าว่างั้นงี้เลยครับ ช่วงนี้ให้เมียออนท็อปไม่ค่อยได้แล้ว มันลงปังๆรู้สึกเหมือนโดนหินถล่มใส่ นี่ผมโทษรายการห่านี่ได้มั๊ยเนี่ย แต่ตอนนี้ผมพยายามหลบหน้าชิงชิงคนงามไว้ก่อน พักหลังผมไม่ค่อยไปทำหน้าที่สตาฟเพราะติดขึ้นโปรจับปลาในกระชังรวมทั้งขึ้นการเรียนอนุบาลสัตว์น้ำประสาผู้ชายรักเด็ก ผมสอดส่ายสายตาหาอีเมียก็คิดผิดที่ไหนละครับ ไปยืนแก้มป่องๆตรงบู๊ทขายของกับคนขายผู้หญิงที่หน้าตาคุ้นๆ...

“เสี่ยวลู่ครับกลับกันเถอะ”

“อยากไปเที่ยวอะ เค้าอยากไปเจอคุณโดโด้หนิ”บู้ปากแก้มป่องน่ารักละเกินละครับอิหน้ากระดาษฟอยส์-*- ผมหันไปมองพนักงานสาวสวยที่ตั้งท่าจะขายก่อนจะทักขึ้นมาก่อน

“หวัดดีครับหมอเฉิน”

“ไม่ใช่หมอเฉินค่ะ”

“หมอเฉินนี่?”

“โน้ว”

“อ่อ คุณจงแดนี่เอง มารับจ๊อบพิเศษเลยใส่วิกสินะครับ”

“อร๊ายยยย ไม่ใช่ค่ะ ดิฉันชื่อเจินเจินนะฮ้า! ไม่เกี่ยวกับอิพี่อีกสามคนเลยฮ่ะ”อ้าวแฝดสี่หรอกเหรอ...ผมมองความมหัศจรรย์ที่โลกนี้ยังมีไดโนเสาร์สี่ตัวอยู่บนโลกก่อนจะย้ำเพื่อความแน่ใจ

“เอ่อ..คุณเจินเจินครับ คุณคนสุดท้องใช่มั๊ยครับ”

“ใช่ค่า”

“ไม่มีอีกแล้วนะครับ”

“เอ๊ะ มีแค่สี่ค่ะคุณลูกค้า ลิมิเต็ดอิดิชั่นค่ะ! นี่คุณสุดหล่อรู้จักพี่ฉันหมดทุกคน อันตรายมาก...ไม่ธรรมดาจริมๆ”โธ่อิกะเทยหน้าโหนก....พี่คุณนายนี่หาตัวย๊ากยากเนอะ คนนึงดูหมอในห้าง คนนึงเที่ยวปราบผีมั่วซั่วไปหมด อีกคนก็ประจำอยู่โฮเต็ล นี่คิดว่าตัวเองเป็นลูกแก้วดราก้อนบอลกันรึไงวะ- -

“เออตัวเอง”เสียงมุมิดังขึ้นพร้อมกับร่างอิเมียทำตาใสใส่พริตตี้ที่ขายข้าวเกรียบ “เค้าเอาข้าวเกรียบสามถุง จะได้คูปองใช่ป่ะ”

“ใช่ค่า”

“นั่นแหล่ะ เอามาสามถุงแล้วเก็บตังกับผัวเรานะ”มันยกมือป้อมๆมาหยิบถุงข้าวเกรียบก่อนจะชี้มาที่ผมแล้วทำการบังคับซื้อแบบชักดาบทันที! โธ่อินี่อาศัยจังหวะเงิบ ผมมึนอยู่พักก่อนจะรีบจ่ายตังแล้วเผ่นแนบทันทีพร้อมเสียงพริ้ตตี้เจินเจินดังไล่หลัง

“ต๊ายย คิดว่าฉันจะจีบผัวเธอเหรอยะ! ฉันชอบผู้ชายไม่มีตูดย่ะ อิตูดแน่นๆฉันไม่เอาหรอกโว้ย!!!”

.

.

เป็นผู้ชายมีตูดที่อยู่ในสังคมนิยมดากแฟ่บนี่ช่างอยู่ยากเนอะครับ...

“เชี่ย นี่ข้าวเกรียบหรือหนังหมา...”

“ฟันกูจะหลุดติดอินี่ไปมิ”

พวกผมนั่งก๊งเบียร์กันหลังจากที่อิเมียเกิดครึ้มอะไรไม่ทราบได้ครับ โทรตามเพื่อนผมมาแล้วอนุญาตให้มาล้อมวงในบ้านได้ เหตุผลคุณนายแจ้งตอนแรกมาเลยว่าเรียกมาช่วยแดกข้าวเกรียบ ในขณะที่เมียก็ออกไปซื้อกับแกล้มเพิ่มรวมทั้งชาฟิตแน่มาแช่ดื่มก่อนนอน พูดถึงประเด็นนี่แล้วปวดกบาลครับ พักนี้ดันเสือกฮิตไปนอนท่าทางเหมือนสาวบนกล่อง ที่นอนตะแคงข้างอะ..แล้วไงละครับพักนี้อากาศร้อนแล้วแม่งนอนบังแอร์กูหมด= = เหงื่อท่วมไข่ทุกคืนเลยทีนี้

“เออ วันพรุ่งนี้เราก็สอบแล้วนี่หว่า ไอ่ผสมเทียมปลาอะคะแนนสำคัญนะมึง วันนี้อย่าแดกกันเยอะเลย”อิปร๊คเปิดประเด็นก่อนซึ่งพวกผมพิจารณาในที่ประชุมแล้วก็เห็นด้วย

“จริงว่ะ เดี๋ยวเตรียมเชื้อปลาไม่ทัน ครั้งที่แล้วไอ่เลขที่ข้างๆมันหาเชื้อปลาไม่ทันแม่งเอาเชื้อตัวเองไปเฉย”อิเขียวเสวยเริ่มเมาท์คนในคลาสครับ ซึ่งผมก็ทำไรไม่ได้นอกจากฟังมันไปอย่างสงบเสงี่ยมเจียมตัวไม่วุ่นวาย ไม่เคยทำครับแต่เคยคิดเพราะลืมไว้ในรถเมีย ดีเมียเอามาให้ก่อน ไม่งั้นคงได้เจิคออฟไปผสมพันธุ์กับปลา(Jerk off = ชะว้าว) คิดดังนั้นเลยเปลี่ยนประเด็นไปเปิดทีวีแก้เงียบ รายงานทีวีไดเลอะกำลังถ่ายทอดสดไรไม่รู้ครับ พวกเราเคี้ยวข้าวเกรียบดูไปเรื่อยท่ามกลางไอ่เทาที่บ่นขึ้นมา

“กูว่าไม่ใช่หนังหมาละสัส นี่มันต้องเป็นหนังแรดตากแห้ง หนังน้องลูกอมลูกกูยังนุ่มกว่า”

“เหนียวจนกูอยากเอาไปแช่คอมฟอร์ตเลยนิ แต่กลัวจะแดกต่อมิดั้ย”

“เหนียวพอๆกับหนังเมียกูอะ”ผมว่าก่อนจะแดกต่อไปให้หมดเดี๋ยวเมียกลับมาด่า ผมขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อถ่ายทอดสดนี่มันคุ้นๆเนอะครับ...

“เอ๊า นี่มันข้าวเกรียบที่เรากำลังแดกอยู่ใช่มิ”อิปร๊คว่า

“เฮ้ยๆ ในจอน้องชิงชิงว่าที่เมียน้อยมึงนี่”

“นี่พวกมึงยังไม่เลิกกันอีกเรอะ” ผมทำหน้าเอือมก่อนจะเพ่งมองจอดีๆ เท่านั้นแหล่ะครับข้าวเกรียบหลุดมือเมื่อในจอปรากฏสารร่างกวางอืดในชุดบอลสีแดงกำลังร้องไห้จนหน้ายับท่ามกลางกระดาษสีและกล้องที่จับรอยตีนกาได้อย่างระดับไฮควอลิตี้ พ่วงด้วยเสียงจากชิงชิงคนงามที่ลอดออกมาทางทีวี

“ในที่สุดเราก็ได้รางวัลใหญ่แล้วค่า!! รางวัลเที่ยงชจูสามวันสองคืนสองที่นั่งรวมทั้งได้ร่วมเทปรายการครัวหมาเมินของคุณโด้โด้!!  คุณลู่หานคะมีอะไรจะพูดกับกล้องหนึ่งมั๊ยค้า”น้องชิงชิงคนสวยผายมือมาที่กล้องขณะที่อิเมียกำลังน้ำมูกน้ำตาไหลใส่อย่างดีอกดีใจอย่างสุดซึ้ง พร้อมกับเสียงออกไมค์ที่ทำเอาผมกุมขมับทันทีครับ

“ไอ้สัสฮุน เค้าได้รางวัลแล้ววว อร๊าววววววหฟสกวดรฟกหส้เด้เกดาเกด่ดสกส่วดก้าหฟกงหเดกห”

.

.

บางคนคิดว่าผมเป็นผัวมันแล้วจะมีปัญหานั่นนี่ยุ่งยากเหมือนสังคังของผัวเมียละเหี่ยใจคู่อื่นที่ออกกฎนั่นนี่ คืออยากจะบอกว่าไม่เลยอะครับ ได้มันมาเป็นเมียนี่มีกฎสองข้อคือหนึ่ง ห้ามขัดใจมัน และข้อสองทำตามข้อหนึ่งให้ได้...

“เสี่ยวลู่..ใครจะกินหมดอะครับ”

หลังจากอิปร๊คกับไอ่เทาลากลับไป ผมก็เปรยกับเมียที่นั่งก้มหน้าเอาหัวเข่าชิดกันหลังจากที่แม่งไปกว้านซื้อข้าวเกรียบที่ราคารวมกันแม่งน่าจะแพงกว่าค่าทริปไปเชจูอีกไอ่สาสสสสสสสสสสสสสสสส ขนาดบ่งให้อิปร๊คเอาไปฝากญาติกับให้อิเขียวเสวยเอาไปให้ลูกสาวมันบริหารเหงือกเล่นแล้วนะเนี่ย พี่ฮุนกรุงโซลเป้าใหญ่ใจดีไม่มีตังจะล้องงงงงงง

“ก็...เค้าอยากไปเที่ยวกับเตงไง.___.”แม่งก้มหน้าเอานิ้วจิ้มกันจึ้กๆ หมีบราวน์มากมั๊ยมึง ผมกลอกตาขึ้นฟ้าก่อนจะทำเป็นไม่มองหน้าอิเมียที่หันมากะพริบตาปริบๆ

“ตัวโอ..กินให้หมดน้า”

“เสี่ยวลู่ก็กินดิครับ”

“มันไม่หย่อยง่ะ.__.”...แล้วซื้อมาหาผัวเหรอครับเมียยTT____TT

“เดี๋ยวไว้ให้น้องแคนดี้ก็ได้ครับ ฟันน้องจะได้แข็งแรงเนาะ”ผมปลอบเมียที่นั่งจ๋องอยู่ข้างๆ ใจก็ละอายบาปต่อหมามากครับ กลัวน้องลูกอมฟันจะหักไปก่อน ฟันไปสวยไม่มีหมาตัวผู้มาติดสัดเป็นหมาขึ้นคานงี้ ไอ่เทาคงร้องไห้ชีวิตไม่ได้อุ้มหลานพอดี

“อือ...งั้นเก็บกระเป๋ากัน”มันชวนขึ้นโดยที่ผมก็อุทานงงๆ

“เอ๋?”

“ก็รางวัลไปเที่ยวไง เดินทางพรุ่งนี้ เค้าลางานไปแล้วนะ”มันพูดด้วยหน้าตาร่าเริงสุดๆ แต่ไอ่ผมนี่สิครับจะตาย นั่งเอ๋อมองหน้ามันสักพักก่อนจะตัดสินใจพูดขึ้นเบาๆ

“เซฮุนไปไม่ได้ครับ”

“...”ชิบหายเลยครับอากาศถูกดูดอีกแล้ว อิเมียเลิกน่ารักกลายเป็นหน้ายักษ์ใส่ผมทันที “ทำไมไม่ไป”

“...”

“ไม่รู้เหรอว่าเค้าไปชิงโชคมาเพราะอยากไปเที่ยวกับตัวเองนะเว้ย ช่วงปีใหม่เราก็ไม่ได้ไปไหนกันอะ พอมีโอกาสแล้วทำไมไม่ไป ห้ะ?”

“เซฮุนติดสอบครับ”ผมเอ่ยขึ้นเบาๆในที่สุดแล้วเหมือนเมียจะนิ่งไปพัก “พรุ่งนี้สอบแต่เช้าเลยอะ...คงไปด้วยไม่ได้”

“แต่กูลางานแล้ว ทำไมแม่งไม่บอกวะ”

“ก็เสี่ยวลู่ไมได้ถามเซฮุนนี่ครับ”

“...”อิเมียไม่ได้ตอบอะไรผมครับนอกจากทำหน้านิ่งๆแล้วลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำไป เสียงประตูปิดดังปึ้งและความดราม่าก็เริ่มบังเกิดอีกแล้ว ทำไมชีวิตกูมันดราม่านักแงะ พรุ่งนี้กูก็สอบบบบ แล้วกูจง้อเมียยังไง อิฮาร์นี่อยากไปอะไรตอนนี้ เอาหัวมุดชักโครกฆ่าตัวตายไปรึยังก็ไม่รู้

ช่างแม่งครับปล่อยให้แดกขี้อยู่ในนั้นแหล่ะ ถึงจะรักมันแค่ไหนแต่ใจเราก็ทระนงพอนะครับแหม่ ผมนั่งไม่หือไม่อือสักพักเดี๋ยวแม่งก็ออกมา...

เดี๋ยวก็ออกม๊า...จะไปง้อทำไม...

“เสี่ยวลู่วจย๋าาาาา ออกมาเถอะครับบบบ เซฮุนผิดไปล้าวววว แอร๊ยยยยฟกกดหเก่เสีร้ำดเสามิทอิฝปีลยรยบนยนร่ฮมทมิบยสวสทๆๆๆ”

ตัดภาพมาอีกทีคือกูเองที่ตะกุยบานประตูห้องน้ำแกร่กๆคร่ำครวญให้เมียออกมา ไหนๆกูก็ไม่มีมาดเหมือนชาวบ้านเค้าอยู่ล่ะ คร่ำครวญทอแหอยู่หน้าห้องน้ำสักพักเมียก็ออกมาพร้อมกับชุดนอนคิตตี้ และยังมัดจุกด้วยยางรัดผมรูปแมวมารี่อย่างครบถ้วนบริบูรณ์

“ร้องหาแม่มึงเหรอ โหยหวนซะจนนึกว่าคลอดลูก”

“ก็..ก็จู่ๆเสี่ยวลู่ก็เข้าไปในห้องน้ำ”

“ก็ปวดขี้ เลยอาบน้ำด้วย”

“อึแตกใส่กางเกงเหรอครับ...”ถามด้วยความอยากรู้ก่อนจะโดนเมียเอาตีนยันหน้าจนลงไปกอดพรมเช็ดเท้า แล้วตีนเมียกูก็เล็กเท่าหน้าเลยครับ ไม่ใช่หน้ามันอะหน้ากูเนี่ยยยย

“สันดาน..กูไม่กากเหมือนมึงนะเว้ย กูเก็บเสื้อผ้าไปคนเดียวก็ได้”

“แต่...เค้าอยากไปด้วยนี่ครับ”

“มีสอบก็ไปสอบดิ”

“...”ผมกัดปากน้ำตารื้นเมื่อโดนเมียจ้องจะทิ้งอีกครั้ง ที่หายไปนี่นั่งขี้ไปด้วยแอบแชทหาไอ่หมีป่าไปด้วยใช่ไหม พี่ฮุนโศกเศร้า พี่ฮุนเสียใจ พี่ฮุนหมองหม่น...

“สอบแล้วค่อยไปก็ด้ะ รอไม่ได้ก็ช่างหัวแม่ง สอบให้เสร็จกูให้ชั่วโมงเดียว แล้วรีบออกมา รอ”

“เหยดดด โอเคครับ”ถลากอดแข้งเมียที่ใหญ่กว่าต้นเสาไฮเวย์พลางเอาหน้าถูประจบไปมา ยๆครับสอบชั่วโมงเดียวเพราะแค่เก็บคะแนน สุดท้ายเราก็จะได้ไปเที่ยวกันสบายดากซะที นี่ไง..ริมทะเล พระเอกฟิคที่ไหนก็มากัน

เข้าขั้นความเป็นพระเอกฟิคสากลขึ้นมาจึ๋งนึงละครับพี่น้องค้าบบบบ TvT

===============

ตอนหน้า(น่าจะ)พบกับรายการ ครัวหมาเมิน

แท็ก #ลูลู่มนุษย์เมีย นะแจ้