วันจันทร์ที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2557

24 Shade of my xiaolu 12 :: ประการที่สิบสอง เมียต๋าอินเดอะกาแล็คซี่(ภาคสอง)









24 shade of my xiaolu 12


สุดท้ายผมก็ทนแรงรบเร้าของเหล่าสาวหื่นไม่ไหวอะครับ คือผัวเมียจะตั๊บกันเค้าก็ห่วงใยผมอะนะครับว่าเขาไม่ได้ในจุดนี้ พูดเท่ไปงั้นครับใจจริงกูอายมากเพราะไม่เคยได้เป็นใหญ่อะไรกับเขาเลยนอกจากหรรม นึกแล้วยังเหยดแหม่ เหลือบตาไปมองปลายน้องตีนของเมียก็สังเกตเห็นจุดใหญ่ๆจุดนึง

ถุงเท้าเมียกูข้างนึงลายคิตตี้สีฟ้า ข้างนึงสีชมพู...

“ทำไมเสี่ยวลู่ใส่ถุงเท้าสลับสีกันอะครับ”ปกติฟ้าข้างชมพูข้างมันต้องทวิงเกิ้ลสตาร์ลายน้องกีกีกับลาล่าไม่ใช่เรอะ

“ไม่รู้ใครมาขโมยถุงเท้าอะ วันนั้นเห็นตากหน้าระเบียงเลยคิดว่าแห้งไม่ทัน ก็เลยเอาไปตากดาดฟ้าเว้ย หายเลย”มันเบ้ปากให้ผมดูทีนึง อ้าวชิบหายตั้งป้าย #ทีมปกป้องถุงเท้าลู่หาน แป๊บ

“คราวหลังไม่ต้องเอาขึ้นไปตากข้างบนนะครับ เอาเครื่องปั่นเอาก็ได้”

“มึงสอนกูเหรอ?”

“ป่าวค้าบ กลัวน้องตีนเป็นฮ่องกงฟุตTT”อินี่ก็โหดจัง บอกแค่นี้ทำเป็นฮึดฮัด เดี๋ยวฆ่าหมกม่านรูดแม่งหรอกอิฮวก

“รีบๆเอา หิวข้าวแล้ว”

...อ่ะมึงไปแดกเลยก็ได้นะแหม เห็นตีนกามึงจู๋กูก็เหี่ยวละครับเมีย สะดิ้งล่ะไม่มีใครเกิน ชอบทำให้เฟลเวลาเอาบ่อยๆครับคนบ้าอะไร เคยมีอยู่ครั้งซอยกันอยู่ดีๆแม่งหาวออกมาซะงั้น แต่ไม่เป็นไร คิดซะว่ามันเคลิ้ม ไม่ให้สอนก็สอยแม่งครับจับอิเมียแก้ผ้าซะเลยนี่แน่ะ เอาลิ้นตบปากแม่งพูดมาดีนัก

“...”

มึง..วางยากูทุกรอบเลยมั๊ย

คือที่พูดไม่ได้ใส่ความอิมุ้งมิ้งนี่นะครับ จูบปุ๊บเหนียวปากเลยนี่กะจะดูดปากกันไปจนตายไหม เจอสีผึ้งแม่เลียบจังๆชนิดที่ว่ากลิ่นน้ำอบนี่ไล่มาเลยครับอิตอม่อ ผมแกะปากตัวเองออกจากปากเมียอยากยากลำบากโดยมันเองก็ยิ้มแห้งๆ

“โทษๆ ลืมนวดกะทิก่อน”

มึงจะนวดกะทินวดกะปินวดกะปู๋อะไรเห็นใจปากกูบ้างแสรดดดดดดดด ผมมองหน้ามันด้วยสายตาเจ็บช้ำปล่อยให้แม่งกลิ้งกลุกๆไปดึงทิชชู่หัวเตียงมาเช็ดปากตัวเองไปมา “เค้าขอโทษ...ตัวโอไม่โกรธเค้าดิ มาๆเช็ดปากให้”

“...”ไม่ง่งไม่เงี่ยมละครับเจ็บปาก แม่งต้องแกล้งผมแน่ๆอยู่กันแบบระแวงละครับแบบนี้ เป็นเหยื่ออารมณ์มันตลอดคิดว่าจะฟ้องปวีณานูน่าครับอีกไม่นาน แล้วแผ่นดินที่งดงามจะคืนกลับมา นี่ก็ตลกมากไหม ผมนั่งนิ่งๆให้เมียเช็ดปากให้ก่อนจะรู้สึกบางอย่างเข้ามาแวบนึง

กู..เป็นใหญ่..แล้ว...

ผมเก็บความลิงโลดไว้ในใจเมื่อเห็นช่องทาง ไม่รู้ว่าแผนนี้จะได้ตั๊บหรือได้ตีน แต่มันต้องลองสิจ๊ะ นะจ๊ะ มันจะไปยากอะไรทำไมไม่ลองสักที... พออิจีนแดงเช็ดปากผมเรียบร้อยผมก็แกล้งทำหน้านิ่งๆคุมน้ำเสียงบอกคุณนายลู่หานเรียบๆ

“กลับกันครับ”

“เหยยยย..อะไร อย่างอนดิ ปากติดกันนิดเดียวเอง”คุณนายรีบมาเกาะแขนผมไว้สงสัยเงี่ยม ผมทำหน้านิ่งๆก่อนจะเอ่ยเบาๆ

“ไม่ได้งอนหรอกครับ ไว้จะได้เตรียมของไปฝากพ่อแม่เสี่ยวลู่ไง ก็เซฮุนไปไม่ได้..”

“ก็บอกแล้วว่ายังไปไม่ได้ คราวหน้าค่อยไป นะ นะ น้า”น่านมาถูๆไถๆ มันเป็นนุดเมียที่สกิลสูงมากครับ ผมหันไปมองทางอื่นปล่อยให้ร่างเตี้ยๆของมันขึ้นมานั่งคร่อมผมเอาไว้ อินี่ก็รีบกอดไหล่ซุกไซ้คลุกวงในผมทันที ชุดมันยิ่งหลุดๆรุ่ยๆ เรื่องอ้อนเรื่องอ่อยขอให้บอกมัน...

“...”

“ไม่งอนโน๊ะ จุ๊บ”มันจูบมุมปากผมไปที คือในใจแม่งชาล่าเฮ็ดชาล่าแล้วครับ ให้พูดไงดีผมก็ไม่ค่อยจะนอยด์เรื่องไปบ้านมันไม่ได้แล้วอะครับ ก็รู้สึกอะแหล่ะแต่ให้ทำไงได้ เพราะงั้นเรามาสะดิ้งกับทริปเต๊าะน้องชิงชิงตอนเมียไม่อยู่ดีกว่าครัช ฮี่ฮี่ฮี่ย์ หลังจากงอนพองามเดี๋ยวน้องตีนจะวิ่งมาจูบหน้า ผมก็เออ ออ ห่อหมก ฉกเป้าเมียไปตามยถากรรม โซโล่กันต่อครับ มามะมาๆ เอาลิ้นตีปากเมียก่อนให้ล้ม แต่ไม่รู้ทำไมอยากดูดแก้มแทนครับ แก้มแม่งยุ้ยเชียวพักนี้ เบนโลปะเนี่ย

“อย่าไซ้...ตัวเองแม่งโกนหนวดไม่หมด ฮ่าฮ่า”

ปล้ำกันยังไม่ทันนัวดีเลยครับเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นซะก่อน พวกผมมองหน้ากันนิ่งๆด้วยความเสียดาย เสือกเล่นตัวกันมากไม่ได้แทงสักทีเหลยเฮ้ย ผมคว้าโทรศัพท์มากดรับก่อนจะกดเปิดเสียงเมื่อเห็นเมียทำหน้าคันตีนรออยู่

“ไรวะยอล”

((ฮือ...อิฮุ๊นกุอกหักแล้วมิ เชี่ย เสียใจ กูหมองหม่น))

“เฮ้ยชานยอลมึงใจเย็น มึงเป็นไรวะ”

((พิแบคฮายอนหักอกกู..กูเสียใจชิบหายชิบเหยอะมึง แม่ง กูเสียใจแงะ แอรรรรรรรร๊ดฟ่ฏโฌฆฤฌฏ๋ฤฆฌ๋ฌษฌฤฌ๋ฌ๋))

“มึงอยู่ไหน ไอ้เทาล่ะ?”ผมรีบพูดอย่างเป็นห่วง โดยอิเมียก็สีหน้าใจบ่ดีอยู่ข้างๆ แม่งร้องไห้ฮาร์ดโหมดมากครับ สงสารก็สงสาร ทำไงดี... ไม่นานอิปร๊คก็บอกพิกัดมา โหเพื่อนปร๊คผู้น่าสงสาร ว่าแต่พี่หิบของปร๊คแกมีลูกมีผัวแล้วเหรอวะครับ งั้นพี่เค้าก็ผิดกฎบริษัทเหมือนอิแหนมป้าย่นนีดิ่

“ไปหาชานยอลกันก่อนมั๊ยครับเสี่ยวลู่ แม่งน่าสงสารอะ”

“เออ ไปหามันกันก่อนเหอะ แม่งร้องซะสะเทือนหูรูดกระชับหมด”อิจีนแดงตอบกลับมา แม้จะเสียดายที่อดสอยแต่ทำไงได้ละครับ ฟีลลิ่งน้องปร๊คสำคัญกว่า ก็เลยพากันออกจากห้องเอากุญแจไปฝากพนักงานจงแดเอาไว้ ซึ่งแม่งก็ส่ายหัวด๊อกแด๊กรับกุญแจไปโดยสวัสดี อิเมียจัดการดริฟท์รถปล่อยให้ผมเด้งเป็นโคโยตี้อยู่ที่นั่งข้างๆจนไปถึงห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ผมพาคุณนายลู่หานไปยังโซนเด็กเล่นก่อนจะพบอิปร๊คที่เวลามันเจ็บปวด มันจะชอบมาที่นี่เพื่อบำบัดความโศกในใจเสมอ

สารร่างผอมแห้งประสาโอตาคุของอิปร๊คกำลังยงโย่ยงหยกหนีบตุ๊กตาในตู้บำบัดจิตใจ น้องคุมะหลายสิบตัวนอนแอ้งแม้งรอบๆตีนมันบ่งบอกถึงสกิลการหนีบที่โคตรจะเป็นเลิศแบบสัสๆ ผมดิ่งไปหาแม่งก่อนจะจับไหล่อิปร๊คไว้โดยอิเมียก็ซอยขาสั้นๆตามหลัง

“เฮ้ยชานยอล”

เพื่อนยอลของผมหันมาก่อนจะกอดผมร้องไห้เหมือนไข่หาย ด้วยความเป็นพี่ฮุนกรุงโซล(เป้าใหญ่ ใจดี มีคุณธรรม)ก็สวมกอดมันกลับไปงั้นอะครับเรามันพระเอก ผมขมวดคิ้วนิดหน่อยเมื่อจู่ๆอิเมียเตี้ยแม่งมุดเข้ากลางวงระหว่างผมกับอิปร๊คแทรกกลางแล้วสวมกอดเพื่อนผมแทน ดูมันทำดิ-_-

“อย่าเสียใจนะอิหนู อย่างน้อยก็มีข้าวกิน”

“ผมหนีบตุ๊กตาจนไม่มีจะแดรกแล้วค้าบบบ พรากกกกก เพรยยยย์  หฟิดาฟเดาฟเดฟ่าดเฟ”

ตัดฉากแม่งเพราะเดี๋ยวน้ำมูกอิปร๊คเลอะเฟรม เอาเป็นว่าขุดคุ้ยมันไปคงไม่รู้เรื่องเป็นแน่ รอให้แม่งสงบสติอารมณ์และทรงผมก่อนนะครับ ไม่ไหวจะเพลียเปลี้ยไข่จริงๆ=_=...





หลังจากลากศพอิปร๊คและเหล่าสมุนหมีของมันกลับมาที่ห้องม่านรูดอย่างสามพี พนักงานจงแดที่ตาตั้งมองหน้าผมซึ่งเข้ามาเอากุญแจโดยมีอิปร๊คกอดผมร้องไห้ฮือๆก่อนจะยกนิ้วโป้งแล้วชี้มือไปทางตู้ขายเครื่องดื่มคุณสมคริสพิชิตหมูเขียว เรื่องสมุนไพรไว้ใจผมรสโด่ไม่รู้ล้มกับม้ากระทืบโรงบอกใบ้เป็นนัยๆ สงสัยแม่งต้องคิดว่าผมกับอิจีนแดงเป็นทีมงานหนังโป๊เกย์ที่ยกพวกมาถ่ายทำในห้องแน่ๆครับ ผมทำหน้ามึนๆเหมือนกดเสลอปี้เซเว่นสามร้อยชั้นแก้วใบสีม่วงไปจ่ายตังก็ลากแม่งเข้าห้องไปซะ

เมื่อกลับสู่ห้องกาแล็คซี่กันอีกครั้งผมกับอิจีนแดงก็ปล่อยให้อิปร๊คมันนอนสะอึกสะอึ้นโดยอิเมียก็เซอร์วิสกดหมุนเตียงช้าๆให้เพื่อบิ๊วอารมณ์ อิปร๊คนอนร้องไห้เหมือนเสียตัวจนเริ่มนานแม่งไม่หยุดซะที ผมเลยถามมันขึ้นมาเพราะรอไม่ไหว

“สรุปเป็นไงวะ พี่เค้ามีผัวเหรอถึงอกหัก”

“...”อิปร๊คสูดน้ำมูกเขียวๆของมันดึงปื๊ด ก่อนจะตอบผมเสียงปกติ “ไม่มีอะ”

“อ้าว”

“แต่เค้ามีเมียเว้ย... เมียเค้าพี่แทยอนเจ้าของบริษัทประกันพันเจ็ด แล้วคือกูมีแค่สองร้อย กูจะเอาอะไรไปสู้ค้าววว”มันซบหน้าร้องไห้ดีดขาไปมาท่ามกลางเตียงที่หมุนเอื่อยๆ ทิ้งให้อิเมียไปนั่งยองๆเลือกเบียร์แดกที่ตู้เย็นมุมห้อง

“นี่มึง...อยากเป็นเมียเขาเหรอวะ...”ผมครางไม่อยากจะเชื่อว่าอิปร๊คมันจะอาเบะได้ขนาดนี้ แล้วเท่าที่ผมเคยเห็นคือพี่เขาตัวแม่งสูงแค่ตู้ไปรษณีย์ เวลาเอากะมันเอาไงวะ กระโดดจวกเหรอ...

“เห็นตาเขาตีบๆแต่เค้าก็หล่อนะเว้ยT^T

“มึงชม”

“กูชมจริงจริ๊ง กูเศร้า ปวดจุย”

“อย่าคิดมากเลยนะหนู ป๋าบอกแล้วว่ารวบหัวรวบหางมันเลย พันจงพันเจ็ดไม่ต้องสนนะครับ หนูมีสองร้อยป๋าช่วยอีกหมื่นห้า”อิเมียเดินถือไฮเนเก้นกับขนมที่แวะซื้อในห้างเดินอาดๆมานั่งตรงเก้าอี้รูปอัลปาก้า เห็นความล่ำซำของเมียก็อดถามไม่ได้อะนะครับ

“เสี่ยวลู่ตังเยอะจังครับ”

“เหอะ ตังมึงอะ”...ดี๊ดีนะครับอิคิตตี้

“ยังไงก็เถอะ..กูคงไม่มีหวังแล้ว..มิ”ยังจะลงท้ายคำ อยากถีบเด้งออกจากเตียงมากเลยครับ จะเอากะเมียก็ไม่ได้เอา วางแผนไว้ก็ไมได้ผลแล้วมั้งเป้าหมายดันมีเมียซะงั้น ผมจึงเดินไปทิ้งตัวลงข้างอิปร๊คนอนมองเพดานกาแลคซี่ไปกับเพื่อนปลอบใจ

“มึงเลิกหาผัวขาวๆได้แล้วนะอิปร๊ค พี่โดโด้ที่มึงตามจีบเค้าก็หนีไปมีผัวนิโกรแล้ว เมื่อไหร่มึงจะเลิกหาผัวตัวน้อยผิวขาวสักทีวะ”

“กูเลิกชอบแบบนี้ไม่ได้อะ เมะตัวเล็กผิวขาวน่ารักสำหรับกูมันปังมากเว้ย นี่กูเกือบฉุดเมียสจ๊วตของอิเขียวเสวยมาหลายครั้งแล้ว มึงไม่รู้สึกเหรอวะว่าตัวเล็กๆขาวๆมันช่างอะชาชอยกะดิ๊ดิ้ดากะดิ่ ยะมะดิ๊ดั่นดิ่นดั่นดี๊นดันดง วาดะบิดาดาอะดิ๊อะดิ่อะดาดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊เดดันดง..ยะมาดิ๊งดั่นเดดั่นเดอะดง บะดะบาดิ๊งดั่นเดดั่นเดอะดงบะดะบาดิ๊งดั่นเดดั้นดิ๊งดั้นเดดิ๊งอะดิ๊งอะดิ๊งดิ๊งดิ๊งดิ๊ง..”ถึงกับเบือนหน้าหนีเลยทีเดียวเจออิปร๊คร้องบทเพลงแห่งต้นหอมเข้าไป มึงเอาต้นหอมเป็นผัวมึงเลยก็ได้นะ ผมถอนใจให้ความไม่เต็มเต็งของเพื่อนไปที เป็นพระเอกแม่งอยู่ยากครับฟิคนี้ จะสติๆแต่คนรอบตัวแม่งไม่เคยเห็นด้วย

“ทำไมหนูไม่มองมุมกลับปรับมุมมองละครับ”

จู่ๆอิเมียก็เทคดาวน์ลงมานอนขวางระหว่างผมกับอิปร๊ค อินี่ก็หึงผัวไม่เป็นเวล่ำเวลา ว่าแต่มันต้องปรับเชี่ยไรวะครับในเมื่อพี่เขาไปดีมีเมียแล้ว...

“เสี่ยวลู่จะให้ยอลมันไปเป็นเมียน้อยเขาเหรอครับ”

“ส้นตีน”มันชมผมด้วยน้ำเสียงมุ้งมิ้งจนหน้าสั่น “ปกติมันก็ทำตาหิบตรวจเอกสารป๋าเสียหลายรอบคันตีนมานานแล้ว ยังมาทำให้หนูปร๊คของป๋าลู่เจ็บปวดอีก”

“...”ผมกับเพื่อนยอลมองหน้ากันเมื่ออิเมียได้ทำการยิ้มแสยะจนตีนกาขึ้นมาอีกห้าเส้น ก่อนจะนอนกระดิกขาวางแผนใหม่ประสานุดเมียที่แม่งเซอร์วิสนักเรื่องชาวบ้าน ทีจะเอาละโคตรลีลาเหมือนนักยิมนาสติก ชีวิตอิปร๊คกว่าจะรอดนี่คงอีกนานครับ สงสารแม่งล่วงหน้าละกัน



“มันไม่ยอมเป็นผัวหนูปร๊ค หนูปร๊คก็จับมันทำเมียสิครัช อิย๊ะฮะฮะฮะฮ่าห์ ฮี้ฮี้ฮี่ฮี่ฮี่ฮี่ซ์ห์ท์ฑ์ฮ์”




------------
อ้าวลืมเขียนเอ็นซี โทษๆ
แท็ก #ลูลู่มนุษย์เมีย แจร้




5 ความคิดเห็น:

  1. เนี่ยกะเรี่ยไร แม่ยกชานแบค ได้มาเจ็ดพัน เอาไปซื้อปิดประทุุน สู้แม่ม เลยปร๊ค
    มันมีแค่พันเจ็ด เรามีเจ็ดพัน ชนะเกร๋ๆ นะแกร๊

    ตอบลบ
  2. เด็ดอ่ะ เสี่ยวลู่

    ตอบลบ
  3. เสี่ยวลู่มันร้ายยยยยยยยยยยยยยยยย

    ตอบลบ