24 Shade of my xiaolu 13 :: ประการที่สิบสาม นุดผัว อิส แฮปปี้

24 shade of my xiaolu 13

“ไข่สามฟองกองอยู่บนโต๊ะ”

“...”

“แตกดังโป๊ะเหลือไข่สองฟอง”

แปะ...

“ไข่สองฟองกองอยู่บนโต๊ะ”

“...”

“แตกดังโป๊ะเหลือไข่หนึ่งฟอง”

เพี้ยะ!!

“ไข่หนึ่งฟองกองอยู่บนโต๊ะ..แตกดังโป๊ะเหลือไข่ศูนย์ฟอง”

“...”

“รีบๆแตกเลย เร็วๆ”

โหดสัสกว่านุดป้าคือสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่านุดเมียครับT__T..

ปัง!!

ผมตบโต๊ะปัง...ความเจ็บแล่นร้าวเข้ากระดูกดำในขณะที่อิเมียก็นั่งยิ้มแป้นอย่างสาสมใจระหว่างเล่นเกมส์ตั้งไข่รอเครื่องไปปักกิ่งมันเรียกที่สนามบิน เจ็บสัสชิบหาย ฟาดมือมันแรงก็ไม่ได้อีก ต้องมาทุบโต๊ะฟรีอีก เลวมาก ชีวิตทราม มือกูจะหักมั๊ย อดเล่นว่าวอีกทีนี้

“เดี๋ยววันจันทร์ก็กลับแล้ว ไม่ต้องมารับก็ได้ เฝ้าบ้านดีๆนะรู้เปล่า”อิจีนแดงสั่งเสียกับผม เมื่ออิปร๊คมันยังหาเมียไม่ได้ โครงการปิดประตูตีหิบของเมียก็ระงับไปก่อน ปล่อยอิปร๊คไปแดกนมถั่วเหลืองย้อมใจกันไป

“ครับผม.__.”

“อย่าให้รู้ว่าหนีเที่ยวนะกูสับไข่ขาด”เกือบจะดีแล้วมึงเล่นทิ้งท้ายให้หนาวไข่เล่น ก่อนที่คุณนายจะลากกระเป๋าสะบัดตูดจากไปปลอยให้ผมแหงนดูเครื่องบินที่บรรทุกเมียขึ้นฟ้าเหมือนพระเอกหนังโรแมนติก พลางแช่งในใจให้แม่งเครื่องบินระเบิดกลางอากาศไปซะจะได้หาเมียใหม่ซะที

อันดับแรกของคืนที่เมียไม่อยู่แม้จะเปลี่ยวเหี่ยวเหงาแต่เราอย่าได้อับเฉาไปครับทุกคนทุกท่าน พี่ฮุนกรุงโซลเป้าใหญ่ใจดีมีคุณธรรมจะไม่ยอมดราม่าเพียงลำพัง

ผับสิน้องรออะไร!!

*

ณ ผับดีๆที่เดิม ตัวผมเองที่ติดสินบนยามกับแม่บ้านก็แต่งตัวออกมาอย่างหล่อเฟี้ยว มาพบไอ่เทาที่รอท่ากับมาเซราติคันประจำเพราะว่าเมียก็ขึ้นไฟลท์พอกับและอิปร๊คที่ยังมีอาการสะเทือนใจหลงเหลือ วันนี้จะพาอิปร๊คไปเทกระจาดครับ ทิ้งความเศร้าลงขวดเหล้าดีกรีแรงๆ แจ่มแมวไปเลยครับพี่น้องครับ เสื้อเชิ้ตขาวทับด้วยแจ็คเกตหนัง และหมวกไหมพรมปิดทรงองค์ลามะที่เมียประทานไว้ให้ พื้นฐานหน้าตาเรามันดีอยู่แล้วครับอย่าไปแคร์ ให้พี่สาวอิปร๊คเสริมหล่อนิดเดียวก็เป๊ะสาด นี่อยากอวดคิ้วมาก คิ้วแบบนี้บ่งบอกความเฟรนด์ลี่ของผมได้เลยนะเพราะผมเป็นคนกันเองครับ *ถุ้ย*

พอเข้าไปปุ๊บท่ามกลางแสงไฟสลัวเราก็พบไส้เดือนโดนขี้เถ้าหลายตัวออกมาดิ้นๆกัน บางคนสภาพเหมือนกุ้งฝอยแช่น้ำปลาแต่ก็โอเค เรามันพระเอกอย่าไปอะไรมาก ผมยืนล้วงกระเป๋าตามไอ่เทาที่เดินนำพลางเสยผมที่ตัดมาใหม่อย่างเก๋ไก๋ กระดิกนิ้วเรียกเด็กออกมาสั่งเหล้าเคล้าถั่วกันตามปกติ

แม่ง..ผมน้ำตาจะไหล...

ชีวิตโสดในรอบพันปี...นาทีที่สัมผัสออกซิเจนพ้นเงาเมียนี่มันโอโซนจริมๆTvT

“ถั่วดำมั๊ยปร๊ค”ไอเทาหันถามอิปร๊คที่นอนครายอะลอตอยู่ตรงโซฟา เหมือนพาศพมาไม่มีผิดครับ อิปร๊คผมยาวรุงรังสังคัง เอ๊ย สังกะตังประสาโอตาคุก็ผงกขึ้นกระดกหน้าม้าแน่นของมันเล็กน้อยเมื่อเสียงเพลงMiMiMi เพลงโปรดของอิปร๊คดังขึ้นปลุกหัวใจต้นหอมของมัน พวกเราชงเหล้ากิ๊วก๊าวสาวโดยผมเองทิ้งมือถือไว้ที่ห้องแม่ง ถ้าอิเมียโทรมาก็แอ๊บว่าหลับครับ งี้แหล่ะพระเอกฉลาดเสมอ

“โหย คนนั้นแม่งโคตรเซี๊ยะ”ไอ่เทาชะเง้อคอมองตามเพลงชมเปาะเมื่อเห็นใครสักคนส่ายสะโพกโยกย้ายอยู่กลางฟลอร์ เหมือนมาโชว์เดี่ยวเพราะดูว่าไม่มีใครมาด้วย เนื่องจากคนๆนั้นไม่สนใจใครที่เข้ามาสีสักคน ผมกับไอ่เทามองหน้ากัน มันส์ละครับทีนี้ ไม่ผมก็มันคืนนี้ต้องได้ตุ๋ย ประสบการณ์ขุดทองของผมอาจจะน้อยกว่าไอ่เทาหน่อยแต่ไม่เป็นไรครับ อิหน้ายานติวมาพอใช้ได้อยู่

“กูว่าแม่งคุ้นๆ...”ผมพูดไปตามความรู้สึกหลังจากส่องมาพักใหญ่ ไอ่เทาเลิกคิ้วมองผมก่อนจะพิจารณาตามกันไป จริงๆนะครับตัวเล็กๆ ผมสีน้ำตาลคุ้นๆพิกล ไม่ใช่อิเมียผมแน่นอนทรงนี้ แต่แบบ.. ผมจ้องหน้าเขาที่กำลังโยกสะเด็ดสะเด่าดีๆแล้วก็.. ชิบหายเลย... ตาแน่นมาเชียว...

“ใครวะเซฮุนกูไม่เห็นจำได้ ห้ามเล่นมุกหน้าเหมือนว่าที่เมียน้อยมึงนะ กูท้ามึงไปจีบน้องชิงชิงพริ้ตตี้รถไถอย่าลืม”

“อิปร๊ค”ผมไม่ได้ตอบไอ่เทาแต่เรียกชานยอลขึ้นมา “กูว่านั่นพี่แบคฮายอนอดีตว่าที่ผัวมึงอะ”

“ห่ะ”อิปร๊คเด้งตัวจนหน้าม้าเห็ดกระพือ ผมกวักมือโดยอิปร๊คก็เปิดมือถือเปิดรูปแอบถ่ายตอนที่พี่เค้าไปซื้อของที่ร้านบ่อยๆ พวกเรามองหน้าในจอกับบนฟลอร์สลับกัน ชิบฮายครับ ของแท้แน่นอนแม้บนฟลอร์ตาจะแน่นกว่า เอาไงดีวะทีนี้

“ใช่แน่เลยมึง”

“เอาไงดีวะเซฮุน เขามากับใครวะ”อิปร๊คพูดอย่างไม่แน่ใจเพราะท่าเต้นถึงจะเซ็กซี่แต่ก็ดูเมามิใช่น้อย ไหนจะชายหื่นอีกหลายโต๊ะที่หวังจ้องฟันพี่เขาแน่ๆ ดูท่ามาคนเดียวแบบนี้คงไม่รอด คิดได้ดังนั้นผมก็ออกปากไปก่อนทันที

“เทาเราไปเทคพี่เขากันดีกว่า”

“จะดีเหรอมึง”ไอ่เทาว่าอย่างไม่แน่ใจ โดยอิปร๊คก็ลุกขึ้นเดินจ้ำพรวดไปหาพี่แบคฮายอนของมันที่กังโดนหนุ่มอีกโต๊ะสีอยู่ ผมกับไอ่เทารีบตามไปกลัวจะมีปัญหา พบว่าต่างคนต่างกำลังทวิตเปิดศึกกันอยู่โดยมีพี่เค้าเต้นเมาๆไม่สนชาวบ้านอยู่ข้างๆ

“เฮ้ย ไอ่หูกาง อย่ามาขวางนะเว้ย”

“พี่จะทำอะไรคนนี้”

“ทำไม เขาเป็นอะไรกับมึง”อีกฝ่ายถามท่ามกลางเสียงตื๊ดดังสนั่น โดยอิปร๊คเองก็ตอบไปง่ายๆ

“เมีย”

“...”

“อย่าเสือก”มันพูดเรียบๆก่อนที่หิ้วปีกที่แบคฮายอนที่ยังเต้นพั่บๆเหมือนชักกระตุกลากมาด้วย คนอื่นก็คงจะหือนะครับถ้าไม่เห็นหน้าโหดสัสรัสเซียของอิเขียวเสวยเพื่อนผมก่อน หน้านิ่งๆนี่เหมือนโหมดสังหารทั้งที่เลี้ยงหมาตัวเท่าฝ่ามือและกลัวเมียสจ๊วตใจแทบขาดพอๆกับผม พอลากพี่เขามาถึงโต๊ะแล้วจะดริ๊งต่อก็หมดอารมณ์แล้วครับ นี่มันอาจเป็นวิธีที่ดีก็ได้*โคฟหมาแดง*

“ปร๊ค”

“อะไรวะ”

“มึงเอาเลยคืนนี้ เดี๋ยวให้ไอ่เทาไปส่งสยองสุขโฮเต็ล มึงสอยให้เด้งเลย เจ๊ประกันพันเจ็ดไม่ว่าหรอก”

“แต่มึง..”

“ไปถ้ำต้นหอมของมึงก็ได้ไป”ผมสั่งการอย่างเหี้ยมโหด อิปร๊คทำหน้าชั่งใจอยู่พัก.. อีกนิดสิครับแผนของอิเมียก็จะสำเร็จ ทีนี้จะได้ไม่มาคอยแทรกกลางระหว่าผมกับอิปร๊คด้วยความหึงหวงอีก

“..กูอยากได้เตียงกาแล็คซี่.__.”มันพูดขึ้นมาเบาๆเล่นเอาผมร้องเย้เฮทในใจอย่างยินดี ไม่เคยชั่วขนาดนี้มาก่อนครับ สนุกเลยฟีลตัวร้ายแม่งอย่างมันส์ เป็นพระเอกมาทั้งชีวิตอะครับพอพลิกบทบาทครั้งแรกก็เลยตื่นเต้นไปนิด

“เช็คบิลเลยแล้วกัน เอาเหล้ากลับ”ไอ่เทาถอนหายใจ เพราะยังไงเที่ยวต่อกันสองคนก็ไม่สนุกแล้ว มันบ่นร่ำๆอยากกลับไปดูเซเลอร์มูนที่บ้าน เป็นห่วงน้องลูกอมลูกสาวตัวรักตัวหวงด้วยประสาคนเป็นพ่อ(หมา)

“สวัสดีครับคุณลูกค้า”พนักงานจงแดส่ายหัวด๊อกแด๊กทักทายพวกเราอีกครั้ง ไอ่เทาจัดการค่าห้องให้ประสาคนรวยโดยพนักงานจงแดก็มองผมอย่างไม่วางตา สุดท้ายพอจะแบกอิปร๊คไปเสียงพนักงานคนเดิมแม่งก็ลอยมา...

“วันนี้พระเอกมาใหม่เหรอครับ...”

แม่งเห็นกูเป็นทีมงานหนังโป๊เกย์จริงๆด้วย ส้นตีนอย่างแรง=_=..

“พระเอกอะไรวะมึง...แล้วแม่งทำไมหน้าเหมือนหมอเฉินนี่ชิบหายเลย”ไอ่เทาหันไปถามโดยอิปร๊คก็เสริมเพราะเพิ่งสังเกตหน้าครั้งแรก

“เออ เหมือนหมอดูเฉินด้วย”

“เค้าแฝดสามอะมึง”ผมตอบแค่นั้นก่อนจะเปิดห้องเข้าไป แต่วันนี้ห้องเปลี่ยนธีมเป็นลายอื่นเนื่องจากห้องกาแล็คซี่มีคนเข้า ธีมห้องเป็นรูปเวทีมวยเหมือนพาเข้าสนามราชดำเนิน=_= แต่เก้าอี้อัลปาก้าและวอลเปเปอร์เป็นรูปแองกรี้เบิร์ดใส่นวมเตรียมชก... อย่าให้กูเห็นเบ้าเจ้าของนะมึง- -+

“ถุงยางกับเจลห่ออยู่บนโต๊ะว่ะ สู้นะมึง”ไอ่เทาบอกพร้อมกับวางร่างพี่ตาแน่นที่เมาหลับเพราะแอร์มาเซราติคงเป็นมิติใหม่ ผมฝากความหวังไว้กับอิปร๊คอีกทีนึง

“สอยให้ได้นะมึง อย่าให้ความตั้งใจของป๋าลู่สูญเปล่า”

“.___.”

“ไม่เอาโทรบอกกูได้ กูเอาเอง”ไอ่เทายังคงมุ่งมั่นด้วยความเสียดายผมเลยลากคอมันออกมาแม่ง ทิ้งอิปร๊คไว้พร้อมกับเบอร์แท็กซี่ให้แม่งเรียกกลับ แต่อิปร๊คมันก็เอาตัวรอดในสังคมได้อยู่อะมั้งครับ...

ฟากของชานยอลที่ยืนมึนอยู่ในห้องโรงแรมม่านรูดแฟนตาซีที่สุดในย่าน กับคนที่แอบชอบซึ่งกำลังหลับสนิท เมคอัพที่ติดค้างบนใบหน้านั้นช่างแปลกตา ชานยอลกำลังตอสู้กับความรู้สึกอยู่ในใจ.. เขาไม่รู้ว่าถ้าเขาแอบทำแบบนี้อีกคนจะโกรธหรือเสียใจมากแค่ไหน แต่เขาชอบ... ชานยอลไม่ได้บอกว่าชอบแบบไหน กับเซฮุนก็อ้างไปงั้นๆเพราะเขารู้ดีว่าคนๆนี้เป็นแบบใด แต่เขาแค่เจ็บๆในใจกับความสัมพันธ์ที่เกี่ยวข้องกับผู้หญิงอีกคนหนึ่งจากที่พี่สาวเล่ามาและเห็นกับตาตัวเอง และเขาก็เป็นแค่คนที่แอบชอบห่างๆตลอดมา

แต่ยังไงซะ...ถ้าเขาไม่ทำในตอนนี้อาจไม่มีโอกาสอีกแล้วก็ได้...

ไม่เห็นต้องสนใจเลย...ทำไปเถอะ ใช่ว่าไม่เคยทำแบบนี้ซะเมื่อไหร่...

“...”

ชานยอลเม้มริมฝีปาก...ก่อนจะตัดสินถอดเสื้อตัวนอกของแบคฮยอนออก...

*

ครับ คราวนี้เหลือแต่ผมกับอิเขียวเสวยในรถ พวกเรานั่งจ้องไปข้างหน้าในแววตาทั้งคู่ไม่รับรู้อะไร พวกเรานั่งอึนกันอยู่พักโดยแม่งก็พูดขึ้นมาในที่สุดเพราะทนเงียบไม่ไหว

“ไปไหนต่อดีวะ”

“ไหนมึงบอกห่วงน้องลูกอมไง”

“ห่วงพี่เหรอจ๊ะติ๋ม พี่เทาได้แล้วไม่ทิ้งจ้ะ”

“ส้นตีนจะลอยนะครับ ล่อตีนเมียกูหลายทีแล้วมึงอะ”

“ใครใช้ให้มึงตูดใหญ่”ก็ตูดกูป่าววะ ผมขยับหนีอิหน้าลอยก่อนที่มันจะล้วงมือถือออกมามองหน้าจอก่อนพึมพำเบาๆ “ชิบหายละ”

“?”

“ตายกู...จ้ะจุนโกะ ตัวยังไม่ไปทำงานเหรอจ๊ะT__T”อิเขวกรอกเสียงมุมิลงไปปล่อยให้ผมนั่งมองตาปริบๆ เมื่อกี้ยังแอ๊บหื่นแตกใส่ผมอยู่เลย แต่ผมก็เข้าใจได้ทันทีเมื่อปลายเสียงตะเบ็งเสียงทะลุลำโพงออกมา

“ตัวเองออกไปไหน ทำไมบ้านล็อค! ถ้าน้องแคนดี้เป็นปอดบวมเค้าจะเชือดปอดตัวเองออกมานะ!! อยู่ที่ไหน! อยู่กับใคร!!”

“ยะ..อยู่กับเซฮุนจ้ะจุนโกะT___T”

“ไหนเอามาคุย!!”ไอ่เทาส่งมือถือให้ผมทั้งน้ำตาปริ่มๆ ผมสบตามันอย่างเข้าใจหัวอกคนกลัวเมียพอๆกัน ผมรับมือถือมาก่อนจะกรอกเสียงไปเบาๆ

“ครับ..”

“กินเหล้าเสร็จยัง พวกตัวจะกินเหล้ากันอีกนานมั๊ย กินแล้วได้อะไรกินแล้วก็เมาเหมือนหมา!”

“ขอโทษครับ...จะเอามันไปส่งที่บ้านเดี๋ยวนี้..”

“ภายในยี่สิบนาที! เร็วๆ!! เค้าจะจับเวลา วางสายปุ๊บเหยียบให้มิด! ยูโน้ว!”วือเสร็จก็กดตัดสาย ผมเหล่ตามองไอ่เทาที่ลนลานสตาร์ทรถก่อนจะปลอบเพื่อนไปเบาๆ

“ตั้งสติมึง...”

“...”

“หวังว่ามึงจะไม่พนันให้กูจีบน้องชิงชิงอีกนะ... มึงก็เห็น กูก็เหมือนมึงอะ”

“กูว่าไปให้ถึงบ้านกูก่อน ไม่งั้นแม่งตายห่ากันหมด”ไอ่เทาว่าก่อนจะเหยียบมิดยิ่งกว่ารถเมล์สายแปด ไปถึงก็ไปฟังเจ๊จุนโกะบ่นอีกสองคัมภีร์ก่อนจะปล่อยผมกลับมาบ้านในที่สุด แม่งนุดเมียมีอยู่ทุกที่ แล้วแต่ระบบระบอบและเซ็กชั่น หันไปที่ไหนก็มีแต่นุดเมีย

พี่ฮุนกรุงโซล(เป้าใหญ่ใจดีมีคุณธรรม)รับมิดั้ยT___T...

หลังจากลากสังขารมาห้องอาบน้ำล้างหน้าแอ๊บนอนก็ย่องไปเปิดมือถือ อิเมียโทรมาสองสายเองครับ นอกนั้นไม่มีอะไรเลย โธ่วอิหอกไม่ตื้อกูหน่อยหรอม ใจร้ายใจดำกับผัวไปแล้วนะมึงน่ะ ผมอมลมแก้มตุ่ยอยู่พัก เวลาก็ไม่ห่างกันมากตอนนี้แม่งก็เพิ่งจะห้าทุ่ม ที่ปักกิ่งก็คงไม่ต่างกัน ผมเลยวิดิโอคอลไปหาเมียก่อนจะขมวดคิ้วเมื่อเมียกดรับ ภาพในจอปรากฏอิเมียยืนหน้าแน่นตาเป็นขอบฟรุ้งฟริ้งอยู่แถวผับแห่งหนึ่ง แม่งทำไมอยู่ห้องไม่แต่งงี้เลยอะ...

((ไง เพิ่งตื่นอ่อ))มันทักขึ้นมาโดยผมก็เบะปากกลับไป

“เสี่ยวลู่ไปไหนครับ”

((เที่ยวกับเพื่อน เดี๋ยวก็กลับแล้ว))

“...”ผมเบนหน้าหนี...ชีวิตไม่เคยสมดุลอะ ทำไมเป็นงี้วะ

((เดี๋ยวกลับแล้วจริงๆ นะ))มันว่า ผมเองก็สังเกตใครคนหนึ่งที่อยู่กับมันเป็นผู้ชายตัวสูงใส่แว่นมีเคราดูคล้ายๆหมี แม่งคบหมีเป็นเพื่อนด้วยสินะ

“ครับ เที่ยวดีๆนะ”พูดไปงั้นในใจนี่แบบน้อยใจสุด ฟายมึงไม่ได้อยู่กับพ่อแม่มึงอะ มึงอยู่กับใครก็ไม่รู้แล้วมึงก็ไปเที่ยวปล่อยกูฉูเหี่ยวอยู่ห้องมันใช่เหรอวะ แม่งรักกันจริงปะเนี่ยหรือแค่คบเพราะแม่กูรวยตอบ

((ไม่เอาดิ..อ้อเดี๋ยวไปแล้ว! แค่นี้ก่อนนะ ว่างแล้วจะคอลไป))

“...”ผมเม้มปากแน่น กูจะไม่ยอมแล้วครับตัดสายใส่แม่ง ผมโยนมือถือออกไปห่างๆเลย ไม่อยากรับรู้ไม่อยากเจอ ไม่รู้ดิ ผมก็ไม่ได้รักมันนะ แต่แม่งโคตรไม่ยุติธรรม เปลี่ยวมาก..เป็นพระเอกทำความดีมันไม่เคยเห็นค่า งั้นกูจะเลวให้มึงดูอิหน้าย่น!!

คิดว่าผมจะย้อนไปผับควงสาวไปตุ๋ยเหรอครับ...

เปล่า..กูหิวเลยลงไปซื้อไส้กรอกเซเว่นมาแดก นี่แหกกฎข้อใหญ่เลยนะ... เมียไม่ให้ออกจากห้องหลังเที่ยงคืน.__.

กลัวอะไรที่ไหนไม่กลัว เดิ่ว...

เช้าวันรุ่งขึ้น ณ สยองสุขโฮเต็ล...

แบคฮยอนลืมตาขึ้นขึ้นความรู้สึกปวดเมื่อยแล่นไปทั่วร่าง เจ้าตัวชันกายขึ้นยกมือทาบศีรษะก่อนจะขมวดคิ้วแน่นเมื่อรู้สึกปวดไปทั่วศีรษะของตน จึงได้แต่สะบัดศีรษะสองสามครั้ง ก่อนจะลืมตามองบรรยากาศรอบข้างพลันเข้าใจได้ว่านี่มันห้องโรงแรมนี่นา... ก่อนจะหลับเหมือนถูกเด็กสามคนหามมานี่!! เจ้าตัวสีหน้าตระหนกผวากอดตัวเองหันไปเห็นเสื้อนอกที่ถูกถอดวางข้างตัว แต่พอตรวจร่างกายเบื้องต้นก็พบว่าตัวเองไม่ได้ถูกล่วงเกินแต่อย่างใด

“...”

ในขณะที่แบคฮยอนกำลังสงสัยว่าใครพาเขามาที่นี่ ก็พบกับกระดาษใบหนึ่งที่สอดอยู่กับเสื้อนอก นิ้วเรียวหยิบมาคลี่เปิดดูก่อนจะพบลายมือถั่วงอกเกาหลีที่เรียงกันเป็นแถวตบท้ายด้วยแฟนอาร์ตริลัคคุมะฉบับด่วนซึ่งมีใจความว่า

‘พี่เมามากเลยครับ ผมกับเพื่อนว่าจะไปส่งพี่แต่ไม่รู้ว่าพี่พักที่ไหน เลยพามานอนที่นี่ อย่าไปเที่ยวแบบนั้นคนเดียวอีกนะครับ มันอันตรายมาก มีอะไรไม่สบายใจก็ไปคุยกับพี่สาวผมได้นะ จากเด็กร้านที่พี่ไปบ่อยๆ^___^

ปล.นอนไม่ถอดคอนแทคเลนส์บ่อยๆระวังตาแดงนะครับ’

ตาเรียวกระพริบปริบๆสองสามครั้ง..ร้านที่เขาไปบ่อยๆงั้นเหรอ.... ร้านที่มีพี่สาว... หรือว่าจะเป็นร้านเช่าการ์ตูนร้านนั้นกันนะ แต่ไม่เคยเห็นน้องชายของร้านนั้นนี่นา ในเนื้อความบอกว่าพี่สาวแสดงว่าต้องเป็นน้องชายสิ แบคฮยอนยกมือปิดริมฝีปากก่อนจะเริ่มหัวเราะเบาๆหลังจากที่ตัวเขาไม่เคยหัวเราะได้มาหลายเดือน

หัวใจเริ่มมีชีวิตอีกครั้งเมื่อสงสัยว่าคนใจดีคนนั้นเป็นใคร...




---------------------------------

ฮิฮ่า แท็ก #ลูลู่มนุษย์เมีย ฮับ